Days full of work

 Αλήθεια, πείτε μου ισχύει και για εσάς: Η περίοδος αυτή -η προΧριστουγεννιάτικη- είναι πάντα πολύ παραγωγική. Οι συνθήκες είναι ιδανικές για δουλειά.

Οι μέρες με βρίσκουν στο χριστουγεννιάτικα στολισμένο σπίτι, με τις πιο ζεστές πυτζάμες, θερμοφόρα και καυτό καφεδάκι να χρωματίζω με τα πινέλα του photoshop. Έχοντας περάσει από εργασιακή εμπειρία στο αεροδρόμιο, και την υποχρεωτική στολή με τακούνια φτιαγμένα για να δείχνεις ωραία και όχι για να νιώθεις ωραία, πλέον δε έχω λόγια να περιγράψω την απόλαυση του να δουλεύεις στο σπίτι με τις πυτζάμες. Ανυπομονώ για τη στιγμή που όλοι οι εργοδότες θα αφήνουν στον εργαζόμενο την επιλογή του τόπου εργασίας. 

Τελοσπάντων, σκέφτηκα ότι ίσως να θέλατε να δείτε τη δουλειά που ετοιμάζω τώρα.

Θυμόσαστε τη βάπτιση της Παρασκευής;

Ήταν η πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά που μου επιτράπηκε να δημοσιεύσω εδώ στο blog.

(μτφρ. Ήταν ο λόγος που χαμογελούσα μέχρι τα αυτιά για μέρες)

Η Παρασκευή μεγάλωσε. Μοιάζει πολύ με αγγελούδι κι έχει πια ένα μικρό αδερφάκι.

Αυτή η δεύτερη φωτογράφιση με την οικογένεια της ήταν απόλαυση.

Το να γνωριζόμαστε καλύτερα είναι πάντα συστατικό επιτυχίας για τις φωτογραφίσεις.

Πώς αλλιώς θα μου επέτρεπε η μαμά τους να ανεβώ μαζί με τα παιδιά στο κρεβάτι της για να το κάνουμε άνω κάτω;

     

Πριν το κλείσιμο, να σας ευχαριστήσω από καρδιάς για τα θετικά μηνύματα που στείλατε για την πιθανότατη χριστουγεννιάτικη φωτογράφιση. Πραγματικά δεν περίμενα τέτοια ανταπόκριση δεδομένου ότι η τελευταία φωτογράφιση ήταν τόσο πρόσφατη.

Από την τελευταία αυτή ανάρτηση έχω πέσει με τα μούτρα στην προσπάθεια να οργανώσω τα πράγματα όπως νιώθω ότι πρέπει να είναι, μα συναντώ συνέχεια δυσκολίες.

Ξέρω ότι μου ζητήσατε να ειδοποιήσω πολύ νωρίτερα αυτή τη φορά, μα δυστυχώς δεν έχω ακόμη σταθερή ημερομηνία να σας δώσω -συγγνώμη.

Θα σας ειδοποιήσω όταν (και μόνο αν) όλα θα είναι έτοιμα.

Μέχρι τότε, δουλειά, δουλειά, δουλειά...