25.3.11

23/365


Όταν μετακομίσαμε σε αυτό το σπίτι ήμουν τρισχαρούμενη
διότι επιτέλους τα φατσάκια μου θα είχαν ένα δικό τους παιχνιδο-δωμάτιο.
Ούτε καν κρεβάτια δε βάλαμε μέσα,
μόνο παιχνίδια και ένα χαλί για να απλώνονται όλα επάνω.
Είχα σκεφτεί τότε -ρομαντική μαμά- ότι θα τους άπλωνα χρωματιστά σημαιάκια στο ταβάνι και μια μεγάλη φούσκα φωτιστικό να τους φτιάχνει η διάθεση όταν κοιτούν ψηλά.
Μα τί αυταπάτες τρέφουμε εμείς οι γονείς...
Ναι, όντως κοιτούν ψηλά και χαίρονται με τα σημαιάκια...
...πιο πολύ ακόμη χαίρονται με τη φούσκα.
Όχι όμως για την αισθητική του πράγματος.
Η φούσκα στα μάτια τους είναι απλώς ένας τεράστιος στόχος(!) και η χαρά είναι για κάθε φορά που βρίσκουν κάποιο ακόμη πιο αεροδυναμικό παιχνίδι να την χτυπήσουν!
Αυτή λοιπόν είναι μια -μάλλον- τελευταία φωτογραφία της φούσκας
να τη θυμόμαστε όσο ακόμη είναι ακέραια.

When we moved into this house i was so happy
that my kiddos would finally have their own playroom.
No beds, no nothing just toys and a carpet to lie on.
I had then thought -romantic mama i was- to hang a garland and a huge balloon from the ceiling for them to look at something nice.
Aren't we parents naive?
Oh yes they are happy with the garland and even more with the balloon.
But for none of the reasons i thought.
In their eyes the balloon seems to be a huge target
and the joy is being derived from every toy they find more
appropriate for hitting the target!
So this seems to be one of the last photos
of what would otherwise be a good decorative idea.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...