Τα σπίτια μας δεν είναι πια φτωχικά... είναι παλάτια.Τα παλάτια όμως χρειάζονται αυλικούς για να τα φροντίζουν.
Χρειάζονται βασιλόπουλα να τα διοικούν με τόλμη και σοφία.
Βασιλοπούλες ντελικάτες με λευκές επιδερμίδες και λεπτούς τρόπους.
Χρειάζονται και οικονόμους με γνώσεις.
Κηπουρούς, μαγείρους, καμαριέρες, ιπποκόμους...
...και φτωχούληδες εμείς, στις κάμαρές μας τις πολυτελείς καταμεσής,
όλους τους ρόλους μαζί, μα κανέναν επαρκώς, ως να παίζουμε διαρκώς!
Ζάλη μαζί και σκόρπισμα πολύ.
Και τίς ρύσεταί μας εκ της συμφοράς αυτής;
Μα τί άλλο; Κρίσις διαρκής!
(Διαβάζω στα παιδιά μου παραμύθια για βασιλιάδες και φτωχούς.
Ρωτούν τί είναι το ένα και τί το άλλο.
Ακόμη δεν ξέρουν την διαφορά... για εκείνα όλοι οι άνθρωποι είναι ίδιοι.
"Εμείς είμαστε βασιλιάδες, ή φτωχοί, μαμά;"
Ρωτώ τί νομιζουν εκείνα και χωρίς πολλή σκέψη απαντούν, βασιλιάδες).
Πόσο μου άρεσε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου δίνουν την καλύτερη απάντηση στον κόσμο , γιατί βλέπουν τους εαυτούς τους μέσα από τα μάτια σου. Και για σένα είναι σίγουρα βασιλιάδες !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοίτα λίγο και στο blog μου , σε περιμένει ένα βραβείο !!
Eυχαριστώ πολύ για το βραβείο Λίζα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε συγκινείς...
Άχ, προσοχή χρειάζονται τα πλούτη αυτού του κόσμου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι παγίδες!
Εκπληκτικές οι τελευταίες δύο αναρτήσεις σου, και οι φωτογραφίες αλλά και τα σχόλια!
Μακάρι να χτίζαμε αλλού παλάτια...
Βασιλιάδες είμαστε!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι τυχεροί πολύ!
με συγκίνησες!!
Χαίρομαι που ανακάλυψα το Ιστολόγιό σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛιτό, δροσερό, συγκινητικό.
Επειδή δεν έχεις "Αναγνώστες",το παίρνω εγω και φεύγω,για να σε παρακολουθώ...θα τα λέμε αν δε σε πειράζει.
Καλησπέρα Χαρά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαρίστιες πολλές για τον καλό σου λόγο. Αναγνώστες έχω βάλει και απορώ που δεν... σου εμφανίζονται. Για να τα λέμε σίγουρα λοιπόν, μόλις ενεργοποίησα την ενημέρωση μέσω mail.
Kαλές "συναντήσεις"!