Days 27 & 28

Tύμβος Μαραθωνομάχων 

Όρος των Αμώμων στο βάθος

και το λατρεμένο μεσογειακό τόπίο.

Ο τύμβος είναι αυτό το λοφάκι που βλέπετε περίπου στο μέσο της φωτό πίσω από τις τρεις ελίτσες.

Στο εσωτερικό του φυλάει ό,τι λείψανο έμεινε από τη διάσημη μάχη,
εκείνη που καθόρισε την πορεία του ευρωπαϊκού πολιτισμού και χωρίς την οποία πρακτικά δεν θα υπήρχε ο Δυτικός πολιτισμός όπως τον γνωρίζουμε.

Θα μπορούσα να σας γράφω για ώρες, αλλά θα γίνω βαρετή φοβάμαι.

 Περνάω πολλές στιγμές αφουγκραζόμενη τον τόπο αυτό.
Έχει μια ιερότητα που δεν την νιώθεις από την πρώτη στιγμή.
Είναι όμως εκεί ποτισμένη στις πέτρες... σε τρομακτική αντίθεση με τη χυδαιότητα που βιώνει σήμερα ο τόπος μας.

Όταν τελείωσα την  επεξεργασία της φωτό αυτής και την είδα από απόσταση,
μου ήρθαν στο νου αυτοί οι στίχοι του Βρεττάκου, κλεμμένοι από το ιστολόγιο της αγαπημένης Σαλογραίας:

"Αντιστέκομαι όπως οι ελιές της πατρίδας μου, οι σκληρές σαν τα κόκκαλα τ' αντρειωμένου, που τους λείπουν οι μαύρες μαντήλες μονάχα για να μοιάζουν με τις μανάδες μας, που σφηνωμένες γερά στην απόλυτη πέτρα, αδιαφορούν για τις θύελλες, αναπνέουν τις αστραπές και τις κάνουνε μες στους πικρούς τους χυμούς, ειρήνη και φως.. " (Νικ.Βρεττάκος)

...και για να μην μελαγχολήσουμε αθεράπευτα, ορίστε και ένα κοτοπουλάκι γιουβετσάκι!

Η 1η ώρα μεσημβρηνή, είναι η ώρα που συνήθως βγάζουμε το φαγάκι μας από το τσουκάλι και στρωνόμαστε στη μάσα..

(Η φωτό απευθείας από τα άδυτα του φούρνου μας)

Αυτή είναι η  χαρά του να έχεις μικρά παιδιά χωρίς τα ακατάστατα ωράρια, 

όπου ο καθείς τρώει μονάχος.

"Παιδιάαααα, τρώωωωμεεεεεε"

**********************************

Το ποστ αυτό είναι μέρος μια φωτογραφικής "πρόκλησης"
για την οποία μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα εδώ.
Ελληνικά ιστολόγια που συμμετέχουν μέχρι στιγμής, είναι:
Smile Please Photography
Myrto's Days
Ο μήνας αυτός είναι στο τέλος του, αλλά αν σας ενδιαφέρει να συμμετέχετε,

σας καλωσορίζουμε στην πρόκληση για το μήνα Μάιο!