Μεγάλη Εβδομάδα λοιπόν με πολλές πολλές Ακολουθίες.
Οι περισσότερες μανούλες με παιδάκια προσχολικής ηλικίας, είτε τις αποφεύγουμε ως ένα τεράαααστιο βάσανο, είτε πηγαίνουμε ίσα-ίσα να ανάψουμε ένα κεράκι.
Όσες νέες μητέρες αγαπούν τις ακολουθίες και ιδιαίτερα τις πασχάλιες, βλέπουν με στεναχώρια ότι με το που κάνουν παιδάκι, πρέπει να μένουν απλά στον περίβολο της εκκλησίας.
Οι περισσότεροι ναοί δεν έχουν χώρο για τα παιδιά, αλλά το δυσκολότερο, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν την παιδεία να ανεχτούν τα παιδιά στην εκκλησία -δυστυχώς.
Σας έχω λοιπόν μερικές ιδέες για τις μέρες αυτές, αν θελήσετε φέτος να συμμετέχετε στη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας.
Πριν πάμε στην Εκκλησία:
Οι περισσότερες μανούλες με παιδάκια προσχολικής ηλικίας, είτε τις αποφεύγουμε ως ένα τεράαααστιο βάσανο, είτε πηγαίνουμε ίσα-ίσα να ανάψουμε ένα κεράκι.
Όσες νέες μητέρες αγαπούν τις ακολουθίες και ιδιαίτερα τις πασχάλιες, βλέπουν με στεναχώρια ότι με το που κάνουν παιδάκι, πρέπει να μένουν απλά στον περίβολο της εκκλησίας.
Οι περισσότεροι ναοί δεν έχουν χώρο για τα παιδιά, αλλά το δυσκολότερο, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν την παιδεία να ανεχτούν τα παιδιά στην εκκλησία -δυστυχώς.
Σας έχω λοιπόν μερικές ιδέες για τις μέρες αυτές, αν θελήσετε φέτος να συμμετέχετε στη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας.
Πριν πάμε στην Εκκλησία:
- Φροντίζουμε η πιτσιρικαρία να μην έχει καταναλώσει μεγάλη ποσότητα ζάχαρης και να έχει αποφύγει την τηλεόραση ή τα ηλεκτρονικά. Η υπερκινητικότητα που προκαλούν αυτά τα δυο θα είναι τόση μπροστά στην ησυχία της ακολουθίας, που τα μικρά μας δεν θα ξέρουν πώς να τη διαχειριστούν.
- Εξηγούμε ξεκάθαρα πού πάμε -όσο μικρά και να είναι τα παιδιά. Είναι καλό να ξέρουν ότι το εσωτερικό του ναού είναι τόπος προσευχής και ησυχασμού, άρα απαγορεύεται να μιλάμε δυνατά, ή να παίζουμε με τα άλλα παιδάκια όταν είμαστε μέσα. Αν κουραστούμε και θελήσουμε να παίξουμε, ζητάμε από την μαμά να μας βγάλει έξω.
- Εξηγούμε επίσης γιατί πάμε εκεί. Η Εκκλησία είναι ο τόπος όπου περισσότερο από αλλού, μιλάμε στον Θεό μας και αυτό είναι η προσευχή. Τα παιδάκια έχουν την ευκαιρία να Του μιλούν από μέσα τους και να Του λένε ό,τι νοιώθουν. Αν κουραστούν να μιλούν(προσεύχονται) μπορούν απλώς να ησυχάζουν το νου τους από άλλες σκέψεις και να ζητήσουν από το Θεό να τους δώσει την ευκαιρία να Τον νοιώσουν μέσα στην καρδούλα τους.
- Προσπαθούμε να καθήσουμε κάπου πίσω, χωρίς πολύ κόσμο, ενώ ταυτόχρονα τα παιδιά να βλέπουν το Ιερό Βήμα. (Ξέρω είναι ποοοοολύ δύσκολο, αλλά είπαμε, γράφω τις ιδανικές συνθήκες)
- Εμείς οι μεγάλοι συνήθως κουβαλάμε μαζί την σύνοψη για να παρακολουθούμε τα λόγια. Γιατί όχι και τα παιδάκια; Κυκλοφορούν πολλά υπέροχα βιβλία με εικόνες για να βλέπουν τα παιδιά και να κατανοούν τί διαδραματίζεται στο ναό. Είναι καλό να έχετε κάποιο τέτοιο βοήθημα μαζί σας. Εμάς το αγαπημένο μας για το Πάσχα είναι αυτό από τις εκδόσεις Άθως που έχει υπέροχες αυθεντικές αγιογραφίες:
- Έχουμε μαζί μας απαραιτήτως νερό και ένα μικρό σνακ σε περίπτωση που μας κόψει η λόρδα.
- Εξηγούμε τακτικά στα παιδιά τί γίνεται και γιατί κάθε στιγμή.
- Είμαστε σε ετοιμότητα να καταλάβουμε αν τα παιδιά έχουν ξεπεράσει τις αντοχές τους. Με αυτό δεν εννοώ το αν βαρέθηκαν ή προτιμούν να πάνε σπίτι να δούνε τηλεόραση, αλλά το αν πραγματικά έχουν κουραστεί και όντως δεν μπορούν άλλο. Αν καταλάβουμε κάτι τέτοιο, ήρθε η ώρα για να φύγουμε.
- Παιχνιδάκια είναι καλό να μην έχουμε μαζί μας, ή τουλάχιστον να μην παίζουμε με αυτά όσο είμαστε μέσα στο ναό. Έτσι τα βοηθάμε να ξεκαθαρίσουν μέσα τους ότι ο χώρος είναι ιερός και ότι πηγαίνουμε εκεί για έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο.
- Σε περίπτωση που απλώς στριφογυρνούν, ενώ είναι ήσυχα και τύχει να σας κάνουν παρατήρηση, αγνοήστε τους και κάνετε υπομονή μαζί τους!
- Μην μαλώσετε τα παιδιά, εκτός και αν πραγματικά ενοχλούν στην ευταξία.
τι ωραια αναρτηση!πολλα συγχαρητηρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο για την ιδέα....με προκάλεσε να δοκιμάσω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια για την ανάρτηση, γλυκειά μου κοπέλα!Ανακάλυψα μόλις χθες το μπλογκ το δικό σου και της αδερφής σου. Είναι της θεματολογίας που με ενδιαφέρει και με υπέροχη αισθητική-εξαιρετική θα έλεγα- τουλάχιστον αντίστοιχη με κάποια ξένα μπλογκ ανάλογου ύφους και αισθητικής. Αμέσως τα πρόσθεσα στους σελιδοδείκτες , για να σας παρακολουθώ τακτικά. Μόλις όμως είδα ότι περιλαμβάνεις και αναρτήσεις με αυτήν την θεματολογία, όπως η παρούσα, περιττό να σου πω ότι ξετρελλάθηκα από την χαρά μου. Χαίρομαι τόσο πολύ που είσαι μία νέα Ελληνίδα πολύτεκνη μητέρα, μορφωμένη, καλλιεργημένη, με ενδιαφέροντα, με μεγάλη καλαισθησία και ταλέντο στην φωτογραφία -όπως συμπεραίνει κανείς αμέσως- και με πίστη. Αποτελείς παράδειγμα για μένα κι ας μην έχω αξιωθεί ακόμα να δημιουργήσω οικογένεια. Εύχομαι να έχεις φώτιση και να συνεχίσεις και με τέτοιες αναρτήσεις. Να 'σαι γερή κι ευλογημένη εσύ, η οικογένειά σου κι όλος ο κόσμος. Τα συγχαρητήριά μου και στην αδερφή σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλή ανάρτηση! Έχεις τόσο δίκιο! Εγώ φέτος αποφάσισα να τα πάω στην εκκλησία όσο περισσότερο μπορέσουμε! Πάντως νομίζω ότι τα παιδιά που μένουν περισσότερο στην εκκλησία είναι αυτά που την ζούνε πιο συχνά και όχι μόνο τις γιορτινές μέρες. (και το λέω αυτό αν και τα δικά μου δεν ανήκουν σε αυτή την κατηγορία)
ΑπάντησηΔιαγραφήKathy by anthomeli
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετική ανάρτηση. Τώρα μόνο την είδα (μου την έστειλε μια φίλη), κρίμα που δεν πρόλαβα να την αναδημοσιεύσω πριν το Πάσχα. Του χρόνου...
Ο Χριστός μαζί σας, διά της Θεοτόκου και όλων των αγίων!
Αληθώς Ανέστη!!!
ΔιαγραφήΠολλές πολλές ευχαριστίες.
Ευχεσθε!