Ημερολόγιο καταστρώματος.
Πρώτη εβδομάδα σχολικών διακοπών και αρμενίζουμε σε μια τρικυμιώδη θάλασσα χαοτικού προγράμματος, καλοκαιρινών ιώσεων και αδυσώπητης γκρίνιας.
Αν η τρικυμία συνεχίσει, είναι αμφίβολο ότι θα τα καταφέρουμε ως το Σπτέμβρη.
Μόνη παρηγοριά οι αναμνήσεις χαμένων παραδείσων που αφήσαμε κάποτε πίσω.
Οι πάλαι ποτέ ξάστεροι ουρανοί σε ανέμελα, γαλήνια λιμανάκια.
Οι φιλόξενες παραλίες, σαν άδειο σκηνικό ταινίας που μπορείς μόνος σου, άπληστα να απολαύσεις
...αναπαυόμενος φιλοσοφώντας παρέα με ανθρώπους λατρεμένους...
...το γαλάζιο που ψυχές γαληνεύει...
....το γλυκό φως που ακόμη και τη σκουριά ομορφαίνει...
Το παραπάνω κείμενο, μπορεί να είναι, αλλά μπορεί και να μην είναι συμβολικό.
Οι φωτογραφίες πάντως είναι όλες από τη Θάσο, όπου μπορεί να βρέθηκα στην πραγματικότητα πριν λίγο καιρό, καθ'οδόν για μια φωτογράφιση στις Σέρρες... ή μπορεί και να μην είναι, αλλά να έγιναν όλα στην φαντασία μου. Είναι δύσκολο πια να πω.
Οι εικόνες αυτές πάντως είναι το νοερό μου καταφύγιο αυτές τις μέρες, μαζί με τα λόγια του γέροντα Σωφρονίου:
"Ο Θεός εγκαταλείπει τον άνθρωπο;... Είναι δυνατό αυτό;...
Κι εν τούτοις στη θέση του βιώματος της εγγύτητας του Θεού έρχεται στην ψυχή το αίσθημα πώς Εκείνος είναι απείρως, απροσίτως μακριά, πέρα από τους αστρικούς κόσμους κι όλες οι επικλήσεις προς Αυτόν χάνονται αβοήθητες στο αχανές του κοσμικού διαστήματος. H ψυχή εντείνει εσωτερικά την κραυγή της προς Αυτόν, αλλά δεν βλέπει ακόμα ούτε βοήθεια ΟΥΤΕ προσοχή. Όλα τότε γίνονται φορτικά.
Όλα κατορθώνονται με δυσανάλογα μεγάλο κόπο. H ζωή γεμίζει από μόχθους κι αναδεύει μέσα στον άνθρωπο το αίσθημα πώς βαραίνει πάνω του η κατάρα και η οργή του Θεού.
Όταν όμως περάσουν αυτές οι δοκιμασίες, τότε θα δει πώς η θαυμαστή πρόνοια του Θεού τον φύλαγε προσεκτικά σ' όλες τις πτυχές της ζωής του.
Χιλιόχρονη πείρα, πού παραδίνεται από γενιά σε γενιά, λέει πώς, όταν ο Θεός δει την πίστη της ψυχής του αγωνιστή γι' Αυτόν, όπως είδε την πίστη του Ιώβ, τότε τον οδηγεί σε αβύσσους και ύψη πού είναι απρόσιτα σ' άλλους.
Όσο πληρέστερη και ισχυρότερη είναι η πίστη και η εμπιστοσύνη του ανθρώπου στο Θεό, τόσο μεγαλύτερο θα είναι και το μέτρο της δοκιμασίας και η πληρότητα της πείρας, πού μπορεί να φτάσει σε μεγάλο βαθμό.
Τότε γίνεται ολοφάνερο πώς έφτασε στα όρια, πού δεν μπορεί να ξεπεράσει ο άνθρωπος"
Μέχρι τότε, κολλημένοι κάπου μεταξύ Αναλήψεως και Πεντηκοστής μένουμε να παίζουμε με τις σκιές.
*******************
Τα Moodboards του 2013 είναι έμπνευση της Lyriel από το Biscoto.
Τα Moodboards του 2013 είναι έμπνευση της Lyriel από το Biscoto.
Μήπως θέλεις να μπεις κι εσύ στην παρέα; Για ρίξε μια ματιά εδώ.
Τα ιστολόγια που συμμετέχουν μέχρι στιγμής είναι :
Ααααχ... Θάσος...Τι παραδεισένιο μερος...Με ταξίδεψες με τις φωτογραφίες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλειες φωτογραφίες! Στη Θάσο πήγα πέρυσι με την οικογένεια μου διακοπές(Κεραμωτή -θάσσος) και έχω να πω πως είναι πανέμορφο νησί! Γεμάτο πράσινο και φοβερές παραλίες! Καλή συνέχεια και καλά μπάνια!Πολλά φιλούθκια :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!Τα κείμενα σου -στο έχω πεί πολλές φορές-γαληνεύουν την ψυχή μου Μαριαννάκι μου καλό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι μια όαση στην έρημο του ιστοχώρου...Όλγα
Θάσος... φοβερες παραλίες. Ειχα πάει πριν πολλααααα χρόνια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μας καλοκαιρι :)
Καλημέρα Μαριάννα. Θυμάμαι μια παλαιότερη ανάρτηση σου "ει το φέρον σε φέρει φέρε και φέρου..." και με στηρίζει όταν νιώθω ότι πνίγομαι από τις δυσκολίες. Ας προσπαθούμε να ζούμε όμορφα με τις συνθήκες που έχουμε και τα πράγματα ως έχουν. Οι μανούλες το καλοκαίρι περνάτε μια υπερκόπωση, ελπίζω να το παλέψεις καλά. Ένα θετικό που έχεις είναι ότι είσαι κοντά στη θάλασσα. Κάνε μια βουτιά και για μένα. Καλή δύναμη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα σας, σκεφτόμαστε φέτος το καλοκαιρι να πάμε Θάσο. Γνωρίζει κανεις πως ειναι ο καιρος στη Θασο τον Ιουνιο? Γιατι καποιος μου ανεφερε οτι βρεχει πολυ. Ισχυει κατι τετοιο?
ΑπάντησηΔιαγραφήBella, γράψε μου στο μέηλ που βλέπεις δεξιά και θα σε παραπέμψω σε μια ντόπια Θασιτισα να σε καταρτίσει πλήρως. Φιλια!
Διαγραφή