Winter Bliss

Στολίσαμε από τις 15 Νοέμβρη, πιο πριν από ποτέ άλλοτε.
Μας έβαλαν τα παιδιά στο γιορτινό πνεύμα νωρίς νωρίς και αχ, πόσο καλά έκαναν.

Οι στολισμοί έχουν τελειώσει πριν προλάβουμε να "μπουκώσουμε" με όσα πρέπει να γίνουν εν όψη γιορτών, όπως τα δώρα, οι αποστολές ταχυδρομείου, οι προετοιμασίες για γιορτινές συναθροίσεις. Οι πολύτιμες ώρες στο γιορτινό σπίτι, γύρω από την αναμμένη σόμπα αυξήθηκαν κατακόρυφα. Είχαμε περισσότερο ελεύθερο χρόνο για ψήσιμο γλυκών. Αυτόν τον καιρό έχουμε κολλήσει με μια συγκεριμένη τάρτα μήλου με επικάλυψη σοκολάτας. Η μαφινιέρα είναι πάντα ετοιμοπόλεμη, ενώ τα χριστουγεννιάτικα μπισκοτάκια είναι έτοιμα και αυτά. Μένουν μόνο οι κουραμπιέδες.

Οι παραγγελίες για τον άγιο Βασίλη είναι επίσης έτοιμες.
Έχουμε και λέμε:
Μια κουρδιστή μπαλαρίνα για ένα 5χρονο κοριτσάκι.
Έναν αληθινό δράκο για τον τρίχρονο μπελά μας -που μάλλον πείσαμε να αλλάξει για μια σακούλα από ψεύτικους δράκους.
Και μια τηλεκατευθυνόμενη νεράιδα για το 6χρονο κοριτσάκι μας -αλήθεια υπάρχει αυτό; Το έχει δει κάπου;
Ισχυρίζεται ότι πετάει σαν το ελικόπτερο.

Όπως όλα, έτσι και η αντίστροφη μέτρηση Χριστουγέννων μας ξεκίνησε νωρίτερα.
Έξι κόκκινα κεριά στο κέντρο του σαλονιού, όσες και οι Κυριακές της νηστείας μέχρι τα Χριστούγεννα. Κάθε Κυριακή στο γιορτινό τραπέζι καίμε και από ένα. Το καλύτερό μας είναι οι Κυριακές που έχουμε και παρέα για φαγητό, διότι τότε ανοίγει το μεγάλο τραπέζι και τα κεριά έχουν την τιμητική τους ως centerpiece.

Φέτος επίσης, είναι η πρώτη χρονιά που προσπαθώ να μυήσω τα παιδιά στη χαρά του Χειμώνα... έξω στη φύση. Στη χαρά του κρύου. Μέχρι τώρα ήμουν η μαμά που τα έντυνε σαν κρεμμύδια, δεν τα άφηνε να βγουν ούτε για αστείο έξω και τους θύμιζε νευρωτικά ότι παντού παραμονεύει η ίωση.
(Εδώ μεταφράζετε: προσπαθώ να μάθω το παιδί μέσα μου να χαίρεται το Χειμώνα που είναι η χειρότερή μου εποχή).
Με έχει βοηθήσει πάρα πολύ σε αυτό το Pinterest με όλη τη συγκεντρωμένη πληροφορία που έχει, αλλά και τις απίστευτες εικόνες, οι οποίες σου δίνουν στο πιάτο, έτοιμο και στην καλύτερη εκδοχή του, ένα κόνσεπτ που μονο αμυδρά μέχρι τώρα είχες συλλάβει.

Γυρίζοντας στην "εκπαίδευση χειμώνα" έχω να καταθέσω ότι:
1.Είναι τελικά πολύ πιο εύκολο να μάθεις τα παιδιά να προστατεύονται, από το να τα κάνεις φοβικά -αλλά αυτό είναι μάλλον αξιωματικό λήμμα.
2. Επίσης, είναι καταπληκτικό το τί αντιστάσεις & δυνατότητα προσαρμογής μπορεί να έχει ένα παιδάκι ακόμη και αν είναι μόνο ενός έτους. Οι φωτό των εξωτερικών τοπίων που βλέπετε στο πάνω κολάζ είναι τραβηγμένες στα πλαίσια αυτής της εκπαίδευσης με το μωρό στο καρότσι, δίπλα στη θάλασσα και μέχρι στιγμής δεν έχουμε ούτε μύτη να τρέχει!
Είμαι πολύ χαρούμενη!