Coffee Time the Eastern way

Το σπίτι που μένουμε τώρα είναι γεμάτο με τριανταφυλλιές και μια μεγάλη βεράντα ακριβώς μπροστά τους..

Κάθε γνήσιος ανατολίτης γνωρίζει ότι αυτή είναι η ιδανική συνθήκη για πιεί τον καφέ του.

Όπως επίσης, κάθε γνήσιος ανατολίτης φροντίζει με ευλάβεια να χωρέσει κάπου εκεί κατά το απογευματάκι - στο golden hour- την ώρα του καφέ.
Όχι του καφέ στο ποτήρι που τον παίρνεις και τρέχεις, ή μιλάς, ή συλλογίζεσαι ακατάσχετα για όλα όσα εκκρεμούν να γίνουν… όοοοχι! 

Του άλλου, του ανατολίτικου καφέ.

Στο καλό φλυτζανάκι, με το μικρό επιτηδευμένο κέρασμα, ανάγνωσμα, την ησυχία και τον σούπερ αργό ρυθμό που σου επιτρέπει να θυμηθείς ποιός είσαι.

Οι μέρες μας όμως γέμισαν τόσο ασφυκτικά με υποχρεώσεις που δεν υπάρχει πια ούτε ίχνος ανατολίτικου ρυθμού εδώ τριγύρω. Αυτή η χρονιά έχει υπάρξει πολύ ευλογημένη για εμάς από πλευράς εργασίας, όμως αυτό σημαίνει πολλές ώρες μπροστά στον υπολογιστή και έναν διαρκή αγώνα για σωστή κατανομή χρόνου μεταξύ εργασίας και παιδιών. 

Πόση δουλειά να αναλάβεις, πόση να αφήσεις, παρότι δεν το θέλεις;

Πόσος χρόνος είναι αρκετός χρόνος για τα παιδιά; 

Νιώθω ήδη ότι έχουμε χάσει την επαφή που είχαμε από τότε που γράφτηκαν στο ολοήμερο και τα παίρνουμε στις 4. Δεδομένου κιόλας ότι κοιμόμαστε από τις 8, μένει μόνο ένα 4ωρο. Τί να πρωτοκάνουμε! Οι κατασκευές έχουν κοπεί μαχαίρι, οι ώρες κοινής περιπλάνησης στον υπολογιστή για να γνωρίσουμε τα θαυμάσια του κόσμου επίσης, και ο εκνευρισμός έχει αυξηθεί κατακόρυφα.

Και είναι γνωστό ότι όταν κανείς φτάσει στα όριά του ξεχνά τις ραφιναρισμένες, μοντέρνες παιδαγωγικές λύσεις και καταφεύγει σε ό,τι αρχέγονο ξεπηδά από μέσα του, από τις καταβολές του.

…όπως την ιεροτελεστία του ανατολίτικου απογευματινού καφέ.
Το επιλεκτικό ωριαίο ραχάτι, παρόλα τα βουνά υποχρεώσεων που εκκρεμούν και θα έκαναν κάθε καθωσπρέπει νεο-γιάπι να μας αποκαλέσει τεμπέληδες.

 Σερβίρουμε ζεστό καφεδάκι για τους γονείς και ζεστό Nesquik για την πιτσιρικαρία. 

Είναι το ρόφημα-comfort drink που τα μικρά απολαμβάνουν απεριόριστα. 

Μας αρέσει εκτός των άλλων διότι έχει εμπλουτιστεί με βιταμίνες C, D, όπως & τον πολυπόθητο σίδηρο στον οποίο έχουμε μόνιμη έλλειψη.

Δίνει όλα τα στοιχεία που είναι ωφέλιμα για τον οργανισμό αλλά και με πολύ καλή γεύση.  

Φροντίζουμε για φροντισμένο συνοδευτικό.

 Παίρνουμε τα αγαπημένα βιβλία από τη δανειστική μας.

Κάνουμε πώς δεν βλέπουμε ατυχήματα & ατζαμοσύνες.

Και voila!

Λίγος χρόνος για να πούμε τα νέα του σχολείου, να ηρεμήσουμε τις εντάσεις, να πάρει η μαμά λίγες ανάσες, μα κυρίως, χρόνος να θυμηθούμε πόσο αγαπιόμαστε και πόσο απολαμβάνουμε ο ένας την παρουσία του άλλου.

Απαραίτητο συστατικό:

το πρωί πριν φύγουν να τους ψιθυρίσω συνομωτικά στο αυτί μετά το φιλάκι, 

"σε περιμένω το απόγευμα για καφεδάκι"...

Χρόνος για να ρουφήξουμε την ευωδιά από τα τριαντάφυλλα… 

Disclaimer: Άρθρα-προτάσεις σαν αυτό, υποστηρίζονται από συνεργασία με εταιρείες των οποίων προϊόντα ή υπηρεσίες χρησιμοποιώ, αγαπώ και προτείνω έτσι και αλλιώς. 

Με τον τρόπο αυτό επισφραγίζεται η εμπιστοσύνη μου στις εταιρείες αυτές, αλλά και υποστηρίζεται ευγενικά η καλή πορεία αυτού του blog.