4.6.15

Coffee Time the Eastern way




Το σπίτι που μένουμε τώρα είναι γεμάτο με τριανταφυλλιές και μια μεγάλη βεράντα ακριβώς μπροστά τους..
Κάθε γνήσιος ανατολίτης γνωρίζει ότι αυτή είναι η ιδανική συνθήκη για πιεί τον καφέ του.
Όπως επίσης, κάθε γνήσιος ανατολίτης φροντίζει με ευλάβεια να χωρέσει κάπου εκεί κατά το απογευματάκι - στο golden hour- την ώρα του καφέ.
Όχι του καφέ στο ποτήρι που τον παίρνεις και τρέχεις, ή μιλάς, ή συλλογίζεσαι ακατάσχετα για όλα όσα εκκρεμούν να γίνουν… όοοοχι! 
Του άλλου, του ανατολίτικου καφέ.
Στο καλό φλυτζανάκι, με το μικρό επιτηδευμένο κέρασμα, ανάγνωσμα, την ησυχία και τον σούπερ αργό ρυθμό που σου επιτρέπει να θυμηθείς ποιός είσαι.

Οι μέρες μας όμως γέμισαν τόσο ασφυκτικά με υποχρεώσεις που δεν υπάρχει πια ούτε ίχνος ανατολίτικου ρυθμού εδώ τριγύρω. Αυτή η χρονιά έχει υπάρξει πολύ ευλογημένη για εμάς από πλευράς εργασίας, όμως αυτό σημαίνει πολλές ώρες μπροστά στον υπολογιστή και έναν διαρκή αγώνα για σωστή κατανομή χρόνου μεταξύ εργασίας και παιδιών. 
Πόση δουλειά να αναλάβεις, πόση να αφήσεις, παρότι δεν το θέλεις;
Πόσος χρόνος είναι αρκετός χρόνος για τα παιδιά; 

Νιώθω ήδη ότι έχουμε χάσει την επαφή που είχαμε από τότε που γράφτηκαν στο ολοήμερο και τα παίρνουμε στις 4. Δεδομένου κιόλας ότι κοιμόμαστε από τις 8, μένει μόνο ένα 4ωρο. Τί να πρωτοκάνουμε! Οι κατασκευές έχουν κοπεί μαχαίρι, οι ώρες κοινής περιπλάνησης στον υπολογιστή για να γνωρίσουμε τα θαυμάσια του κόσμου επίσης, και ο εκνευρισμός έχει αυξηθεί κατακόρυφα.
Και είναι γνωστό ότι όταν κανείς φτάσει στα όριά του ξεχνά τις ραφιναρισμένες, μοντέρνες παιδαγωγικές λύσεις και καταφεύγει σε ό,τι αρχέγονο ξεπηδά από μέσα του, από τις καταβολές του.

…όπως την ιεροτελεστία του ανατολίτικου απογευματινού καφέ.
Το επιλεκτικό ωριαίο ραχάτι, παρόλα τα βουνά υποχρεώσεων που εκκρεμούν και θα έκαναν κάθε καθωσπρέπει νεο-γιάπι να μας αποκαλέσει τεμπέληδες.


 Σερβίρουμε ζεστό καφεδάκι για τους γονείς και ζεστό Nesquik για την πιτσιρικαρία. 
Είναι το ρόφημα-comfort drink που τα μικρά απολαμβάνουν απεριόριστα. 
Μας αρέσει εκτός των άλλων διότι έχει εμπλουτιστεί με βιταμίνες C, D, όπως & τον πολυπόθητο σίδηρο στον οποίο έχουμε μόνιμη έλλειψη.
Δίνει όλα τα στοιχεία που είναι ωφέλιμα για τον οργανισμό αλλά και με πολύ καλή γεύση.  



Φροντίζουμε για φροντισμένο συνοδευτικό.


 Παίρνουμε τα αγαπημένα βιβλία από τη δανειστική μας.


Κάνουμε πώς δεν βλέπουμε ατυχήματα & ατζαμοσύνες.


Και voila!
Λίγος χρόνος για να πούμε τα νέα του σχολείου, να ηρεμήσουμε τις εντάσεις, να πάρει η μαμά λίγες ανάσες, μα κυρίως, χρόνος να θυμηθούμε πόσο αγαπιόμαστε και πόσο απολαμβάνουμε ο ένας την παρουσία του άλλου.

Απαραίτητο συστατικό:
το πρωί πριν φύγουν να τους ψιθυρίσω συνομωτικά στο αυτί μετά το φιλάκι, 
"σε περιμένω το απόγευμα για καφεδάκι"...

Χρόνος για να ρουφήξουμε την ευωδιά από τα τριαντάφυλλα… 


Disclaimer: Άρθρα-προτάσεις σαν αυτό, υποστηρίζονται από συνεργασία με εταιρείες των οποίων προϊόντα ή υπηρεσίες χρησιμοποιώ, αγαπώ και προτείνω έτσι και αλλιώς. 
Με τον τρόπο αυτό επισφραγίζεται η εμπιστοσύνη μου στις εταιρείες αυτές, αλλά και υποστηρίζεται ευγενικά η καλή πορεία αυτού του blog.

32 σχόλια:

  1. Καλημέρα! Τι όμορφη ανάρτηση, Μαριάννα μου! Και τι όμορφες φωτογραφίες!
    Είδα και κάτι πραγματάκια (ξέρεις εσύ) και χάρηκα πολύ πολύ :)
    Τα φιλιά μου xxx

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μα δεν υπάρχει πιο ωραία στιγμή από μια οικογένεια που κάθεται γύρω από ενα τραπέζι ειτε για φαγητο,ειτε για καφέ ,ειτε για την αγαπημένη μας σοκολάτα!!! Να περνάτε καλά.Φιλάκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πραγματικά, κάθε συνάντηση γύρω από κοινό φαγητό ή ποτό είναι ιδιαίτερη. Και να σκεφτείς ότι το μεσημεριανό τραπέζι που θεωρείται τόσο πολύτιμο το έχουμε χάσει τελείως. Ευτυχώς που έρχεται καλοκαιράκι...

      Διαγραφή
  3. Αυτές οι εικόνες σου με συγκινούν βαθιά, βρε Μαριάννα. Όπως και ο τρόπος που γράφεις... Πόσο μου αρέσει που το καθετί το βλέπεις σαν ευλογία. Καμιά φορά μέσα στο άγχος της καθημερινότητας ξεχνάμε να πούμε ευχαριστώ και κάποια πράγματα τα θεωρούμε τόσο δεδομένα. Μου το θύμισες έντονα αυτό σήμερα, που ήταν μια δύσκολη μέρα!
    Τα φιλιά μου στην πιτσιρικαρία! <3
    Αθηνά
    Craftaholic.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πρώτα από όλα, θα δώσω τα φιλιά στα πιτσιρίκια. Θα χαρούν πολύ και σε μελετούν κάθε φορά που κάνουμε εμφάνιση craftaholic :)
      Αν πραγματικά κατάφερε το ποστ να σου θυμίσει αυτό, ότι όλα γύρω μας είναι ευλογία αρκεί να έχουμε μάτια να τα δούμε, είμαι τρισευτυχισμένη. Πολύ χάρηκα!

      Διαγραφή
  4. Σαν να απόλαυσα κι εγώ το καφεδάκι μου διαβάζοντας την ανάρτηση σου!! Δυστυχώς κι εμείς λόγω της δουλειάς κάπου το έχουμε χάσει...και βλέπω πως αναζητάει και η μικρή μου αυτόν τον χρόνο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εξαιρετικές φωτό και εξαιρετικό μπαλκόνι-βεράντα! είναι ό,τι πρέπει για απογευματινό καφεδάκι έτσι όπως το περιγράφεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αααααααααααααααυτός είναι καφέεεεεεεεεεεεεεες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μαριάννα σε θαυμάζω ,απλά!Δεν ήθελα να τελειώσει αυτή η ανάρτηση...Και τι όμορφη η βεράντα σας..τα παιδιά,οι φωτογραφίες σου...!Να είσαι καλά κορίτσι μου!Σε φιλώ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τί όμορφη ανάρτηση! τί όμορφα αυτά τα συνομωτικά λογάκια...! Να 'μασταν κοντά, να περνούσαμε και μεις να μας κεράσεις καφέ και γλυκιά πιτσιρικαρία!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Από ότι φαίνεται οι συνομωσίες μετράνε πολύ σε αυτές τις ηλικίες. Τα κάνουν τα παιδιά να νιώθουν ΠΟΛΥ ξεχωριστά. Άντε ντε! Ελάτε για καφεδάκι!

      Διαγραφή
  9. Μα τι ωραίος που είναι το νέο σας σπίτι... ότι πρέπει για καφεδάκια... Φαντάζομαι πολύ ζεν ζουζουλοκατάστασεις... !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλά μας έστειλες με τις φώτο αυτές! Εμείς το Nesquik το κάνουμε και καλά κρύα ή ζεστή σοκολάτα (με εξτρά κουταλιές σκόνης στο γάλα) και το χτυπάμε με το μιξερακι για τον καφέ. Λίγα παγάκια για κρύα ή τρούφα για την ζεστή κι έτοιμο το ρόφημά!
    Kathy by anthomeli

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αααα κρύο δεν το έχουμε δοκιμάσει από φόβο μήπως και δεν διαλυθεί. Θα το κάνουμε όμως αφού το κάνατε και γίνεται!

      Διαγραφή
  11. Μόνο που διάβαζα το κείμενο σου ήθελα να μπω μέσα στις πανέμορφες φωτογραφίες σου και να πιω κι εγώ καφεδάκι ανατολίτικο μαζί σας!!
    Είναι παρήγορο να ξέρει ένα παιδί ότι το περιμένουν αυτές οι μικρές οικογενειακές "παραδόσεις" να φωλιάσει..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τί ωραία λέξη… "να φωλιάσει"!
      Αυτό ακριβώς θέλω να θυμούνται τα παιδάκια μου.
      Ότι το σπίτι τους είναι φωλίτσα και ότι όποτε θέλουν -ακόμη και 50 χρονών να είναι- ότι θα μπορούν πάντα να φωλιάσουν εδώ σε εμάς...

      Διαγραφή
  12. Ωραία ανάρτηση, ελπίζω η αφορμή να μην ήταν η διαφήμιση του προϊόντος. Το οποίο αν θέλεις την γνώμη μου δεν είναι καθόλου υγειϊνό για τα παιδιά.
    Απογοητεύτηκα λίγο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Διαβάζεις ιστολόγιο. Δεν χρειάζεται αφορμή για ποστ.
      Όταν κάποιος διατηρεί blog είναι αυτονόητο ότι το κάνει για να αναρτεί ό,τι θέλει.
      Αν σε ενοχλεί το σημερινό περιεχόμενο, ή το προϊόν μπορείς απλά να το προσπεράσεις.
      Και εγώ απογοητεύτηκα που κάποιος αφήνει ένα τέτοιο σχόλιο ανώνυμα, χωρίς το θάρρος της κατά πρόσωπο αντιμετώπισης.
      Σου θυμίζω ότι εδώ δεν είναι χώρος αδειάσματος των λογισμών του καθενός, αλλά τόπος συνάντησης προσώπων που επικοινωνούν ανοιχτά με διάθεση φιλική. Εύχομαι να βρεις αυτή τη διάθεση σύντομα!

      Διαγραφή
    2. Μα ανώνυμα.... γιατί;;; Μόνο κρυμένοι μπορούμε να εκφράζουμε τις διαφωνίες μας τελικά;;

      Διαγραφή
  13. Μπραβο μπραβο μπραβο....έναν τέτοιο καφε έπινα με την γιαγιά μου καθε απόγευμα ...δεν ξέρω αν εχω κατι πιο νοσταλγικό απο αυτο!αχ Μαριαννα ΜΠΡΑΒΟ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. <3 Με τη γιαγιά ε; Να είναι καλά αυτές οι γιαγιάδες που φρόντισαν να παραμείνουν τέτοιες μνήμες...

      Διαγραφή
  14. Μαριάννα μου, τι όμορφη βεράντα που έχετε!!
    Πιτσιρικαρία στο τραπέζι, βιβλιαράκια, απογευματινή δροσιά και το "μαζί".
    Αυτά είναι τα ωραία :)
    Καλό Σαββατοκύριακο όμορφη οικογένεια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ομορφιές Μαριάννα μου!!! Πάντα έτσι να είστε..χαρούμενοι, ευτυχισμένοι και αγαπημένοι!!!

    Υ.Γ.Πόσο θα ήθελα να πιω ένα καφεδάκι κι εγώ με τους δικούς μου στην αυλή μας..υπομονή ένα μήνα ακόμα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Έχεις αυτό το κάτι που χαλαρώνει και αγγίζει ψυχές βρε Μαριάννα. Τα παιδάκια σου είναι τόσο ευλογημένα που σ'εχουν μανούλα.
    Πραγματικά η καθημερινότητα μας τρώει και κυριως το χρόνο κ τη διάθεση για όλα εκείνα τα μικρά απλά κ όμορφα.
    Απόλαυσα την ανάρτησή σου και να συμπληρώσω πως κι εμείς πίνουμε nesquik και το χρησιμοποιώ κ σε κάποια γλυκά όταν ξεμενω από κακάο:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...