Let's talk School

Εισαγωγή
(Η ιστορία πριν την ιστορία)

Αν έπρεπε να διαλέξω ένα μόνο τομέα ως πιο θλιβερό που διαλύθηκε λόγω της  κρίσης στην χώρα μας, αυτός θα ήταν σίγουρα της παιδείας.

Φτάσαμε στο τέλος του Σεπτέμβρη και έχω φίλες των οποίων τα παιδιά δεν άρχισαν ακόμη μάθημα στο σχολείο, καθώς δεν έχουν τοποθετηθεί οι δάσκαλοί τους. Ακόμη.

Το ένα σχολείο μάλιστα ίσως να το γνωρίζετε, αφού έγινε και θέμα στις ειδήσεις. 

Τα παιδιά εκεί δεν έχουν σχολείο, παρά μόνο 1 φορά την εβδομάδα για 3 ώρες.

Σχολάνε δηλαδή στις 11.25. Οι γονείς τους πρέπει σίγουρα να έχουν παρατήσει τις δουλειές τους για να κάνουν keep up με το ωράριο αυτό που τους επιβλήθηκε.

Πάω να σκεφτώ ότι "ουφ, τυχεροί σταθήκαμε εμείς που έχουμε δασκάλους" και μετά συνειδητοποιώ τί λέω. Μα τί λέω;

Νιώθω ότι ακόμη και εμείς οι γονείς -πρώτη εγώ- έχουμε χάσει το μέτρο με όλον αυτό τον παραλογισμό, αλλά και τις γενικότερες αλλαγές που βιώνουμε.

Στις παρέες και στους online διαλόγους αναρωτιόμαστε τί μπορεί να γίνει και φτάνουμε να διερευνούμε σενάρια, από την απόλυτη παρεμβατικότητα στη σχολική ζωή μέχρι και αυτό του homeschooling.

Σαν να ξεχάσαμε που βρίσκεται η ισορροπία...

Σα να χάλασε η πυξίδα μας και δεν ξέρουμε πού είναι ο βορράς.

Τί χρειάζεται το σχολείο σήμερα;

Τί εφόδια χρειάζονται τα παιδιά μας;

Πόσα εφόδια είναι αρκετά εφόδια;

Δε θα θέλατε να βρείτε ένα σχολείο όπου να υπάρχει λίγη από αυτή τη χαμένη ισορροπία ώστε να μπορέσετε να δείτε για λίγο:  Πώς το κάνουν; Τί κάνουν;

Η ιστορία

Με πολλή χαρά σας ανακοινώνω ότι ένα από αυτά τα σχολεία -που καταφέρνουν να διαφυλάξουν την πολύτιμη ισορροπία- καθ' όλη τη διάρκεια της φετινής χρονιάς, θα ανοίξει τις πόρτες του για εμάς και θα μας φιλοξενήσει σε ένα τέτοιο ταξίδι.

Πρόκειται για τα εκπαιδευτήρια "Ο Πλάτων".

Πριν συνεχίσετε την ανάγνωση, και επειδή ήδη ακούω κάποιες φωνές να λένε, "πφφφ ιδιωτικό σημαίνει σχολείο μόνο για prestige και για φαντασμένους", αφήστε με να σημειώσω κάτι.
Γνωρίζω εξ'αρχής ότι σας προσκαλώ σε μια πρόταση σχολείου που για το μεγάλυτερο μερίδιο της ελληνικής κοινωνίας είναι εκτός συζήτησης. Επειδή έκανα τα μαθηματικά -που τα έχω και πρόσφατα- μπορώ να πω ότι και για εμένα είναι εκτός συζήτησης, ιδιαίτερα αν λαβουμε υπόψιν ότι τα παιδιά στην οικογένεια μας είναι 4!
ΑΛΛΑ!
Θέλω να ξέρω πώς είναι το σχολείο στα καλύτερά του, ειδικά για την εποχή μας, που τόσο διαφέρει από εκείνη που πήγαινα εγώ σχολείο.
Θέλω να ξέρω τί είναι ρεαλιστικό να ζητήσω από το δημόσιο σχολείο σήμερα και τί χρειάζεται πραγματικά το παιδί μου.

Έχω ήδη δει και μάθει πολλά πράγματα άξια καταγραφής στην μέχρι τώρα επαφή μου με το σχολείο αυτό και τους ανθρώπους του και θα χαρώ πολύ να έρθετε μαζί μας, σε αυτή την περιπλάνηση.
Μια μικρή πρώτη γεύση λοιπόν με το 1ο στοιχείο που χρειάζονται οι μαθητές σήμερα:

Σύνδεση με τον υπόλοιπο πλανήτη, την Παγκόσμια Κοινότητα.

Δεν φτάνει απλά να μάθουν μια ξένη γλώσσα.
Πρέπει να μπορούν να καταλάβουν τί υπάρχει έξω από αυτή την παράξενη χώρα μας.

Να φύγει επιτέλους η νέα γενιά από το κλισέ ότι "σαν εμάς τους Έλληνες δεν υπάρχει άλλος λαός".

Το σχολείο λοιπόν γιορτάζει ξεχωριστά την 26η Σεπτέμβρη, την Ευρωπαϊκή Ημέρα Γλωσσών, για αυτό το σημαντικό λόγο.
Έχει στόχο να δημιουργήσει πολίτες του κόσμου.
Όπως μας είπαν οι ίδιοι οι άνθρωποι του σχολείου:
"Θέλουμε να δημιουργήσουμε επιτυχημένους πολίτες της Ευρώπης και της Παγκόσμιας Κοινότητας, κρατώντας τις αξίες και τα ιδανικά της Ελλάδας".

Άρα στόχος νο1 για το σχολείο, είναι να βοηθήσει τους μαθητές του -από τον παιδικό σταθμό μέχρι το Λύκειο- να ενταχθούν και να κατανοήσουν αυτό το μεγάλο χωριό που έχει γίνει πια ο πλανήτης, μέσα από την εργασιακή κινητικότητα, τη διάχυση της πληροφορίας και της τριβής μεταξύ των λαών μέσα από το διαδίκτυο.
Αυτός είναι ο λόγος που το σχολείο έχει εντάξει στο πρόγραμμά του δίγλωσσα και τρίγλωσσα τμήματα, το Διεθνές Απολυτήριο (International Baccalaureate) και ένα σωρό άλλες δράσεις προς τον σκοπό αυτό.
Πώς γιορτάζεις όμως μαζί με τα παιδιά τον σκοπό αυτό σε μία μόνο μέρα; Δείτε!

Βαπτίζεις το προαύλιο σε πλανήτη & το χωρίζεις σε χώρες.

Ο χάρτης για την αυλή του σχολείου

Ξεκινάμε από τη Γαλλία!

Πινακίδες παντού για να να μην χαθούμε

Δίνεις στους μαθητές σου από ένα μπαλόνι για να ταξιδέψουν και έναν καμβά για να γράψουν την αγαπημένη τους λέξη.

Εμάς προφανώς είναι η "καραμέλα"!

Η δική μου μικρή ταξιδεύτρια με τις… καραμέλες της.

…και τους αφήνεις να ταξιδέψουν από χώρα σε χώρα, για να συναντήσουν ανθρώπους από τη χώρα αυτή, που θα γράψουν στη γλώσσα τους την αγαπημένη λεξούλα, που θα τους μάθουν να την προφέρουν, που θα τους μυήσουν σε παραδοσιακά παιχνίδια, που θα τους δείξουν φωτογραφίες της χώρας τους ή που απλά, θα μεταφέρουν χωρίς καθόλου λόγια στοιχεία του πολιτισμού τους μέσα από αυτό που είναι.

Οι άνθρωποι από τις άλλες χώρες ήταν όλοι γονείς των παιδιών και δεν χρειάστηκε τίποτε παραπάνω από μπαλόνια, μαρκαδόρους, χαμόγελο και καλή διάθεση.
Τί λέτε; Εύκολο;

Πάμε Ρωσία.

All things Russian

Εικόνες από τη χώρα

Μια από τις γωνιές, όπου το ταξίδι στον πλανήτη συνεχίζεται.

Ας μάθουμε και αγγλικά…

Και φυσικά στη Γαλλία γράφουμε με πινέλο!

Ισπανική σημαία

Ισπανικό επιτραπέζιο

Φτάσαμε μέχρι την Κίνα

Και να πώς γράφεται η καραμέλα στα κινεζικά!

…στη Σρι Λάνκα

Η παράξενη γραφή της Σρι Λάνκα

Disclaimer: Άρθρα-προτάσεις σαν αυτό, υποστηρίζονται από συνεργασία με εταιρείες των οποίων προϊόντα ή υπηρεσίες χρησιμοποιώ, αγαπώ και προτείνω έτσι και αλλιώς. 

Με τον τρόπο αυτό επισφραγίζεται η εμπιστοσύνη μου στις εταιρείες αυτές, αλλά και υποστηρίζεται ευγενικά η καλή πορεία αυτού του blog.