Υπάρχει κάποιο μαγαζί που να επισκέπτεστε από παιδιά και να κρατάτε ακόμη σαν γλυκιά ανάμνηση;
Για μένα αυτό το μαγαζί είναι το μικρό ημιυπόγειο της Πανεπιστημίου,
το λουκουματζίδικο "Αιγαίον".
Οι Αθηναίοι το γνωρίζετε σίγουρα μιας και βρίσκεται εκεί από το 1926 και αποτελεί ένα από τα πιο παραδοσιακά [insert: vintage] μαγαζιά της πόλης.
Εκεί πήγαινε ο παππούς μου τον πατέρα μου ως παιδί για γλυκό κέρασμα και το ίδιο έκανε και ο πατέρας μου με εμάς, τα 4 βλαστάρια του.
Αυτό που λατρεύω στο μέρος αυτό ειναι ότι δεν έχει αλλάξει σε τίποτε από τον καιρό που πήγαινα παιδί, παρότι τα λουκουματζίδικα έχουν εξελιχθεί εντυπωσικά από τότε.
Είναι σαν ένα κομμάτι της παιδικής μου ηλικίας να έχει μείνει ανέπαφο.
Φαντάζεστε πώς περίμενα να μοιραστώ αυτή την εμπειρία και με τα δικά μου παιδιά.
Για μένα αυτό το μαγαζί είναι το μικρό ημιυπόγειο της Πανεπιστημίου,
το λουκουματζίδικο "Αιγαίον".
Οι Αθηναίοι το γνωρίζετε σίγουρα μιας και βρίσκεται εκεί από το 1926 και αποτελεί ένα από τα πιο παραδοσιακά [insert: vintage] μαγαζιά της πόλης.
Εκεί πήγαινε ο παππούς μου τον πατέρα μου ως παιδί για γλυκό κέρασμα και το ίδιο έκανε και ο πατέρας μου με εμάς, τα 4 βλαστάρια του.
Αυτό που λατρεύω στο μέρος αυτό ειναι ότι δεν έχει αλλάξει σε τίποτε από τον καιρό που πήγαινα παιδί, παρότι τα λουκουματζίδικα έχουν εξελιχθεί εντυπωσικά από τότε.
Είναι σαν ένα κομμάτι της παιδικής μου ηλικίας να έχει μείνει ανέπαφο.
Φαντάζεστε πώς περίμενα να μοιραστώ αυτή την εμπειρία και με τα δικά μου παιδιά.
Πήγαμε μια Κυριακή πριν το θέατρο.
Καθήσαμε στα μαρμάρινα τραπεζάκια που είναι αποκλειστικά για δυο ανθρώπους.
Φτιαγμένα για συζητήσεις βαθιές, προσωπικές.
Για κουβέντες γλυκές όπως οι λουκουμάδες.
Πριν φτάσουμε τους είχα διηγηθεί την ιστορία του προ-πάππου τους από τη Σμύρνη.
Το πώς ξαπόσταινε εδώ μετά τη σκληρή δουλειά της ημέρας.
Οι λουκουμάδες -όπως και τότε- είναι πάντα με την ίδια συνταγή, την τρύπα στη μέση και την τραγανή κρούστα. Με μέλι ή σοκολάτα.
Ο ελληνικός καφές που πίνουμε εδώ είναι ίσως ο καλύτερος της Αθήνας.
Τα τραπεζάκια αυτά έχουν φιλοξενήσει πολιτικούς, ηθοποιούς, τουρίστες, γενιές ολόκληρες.
Υπάρχει κάτι που με γοητεύει αφάνταστα στη σταθερή διαχρονικότητα.
Εγώ συνήθως δεν αντέχω τον καναπέ του σπιτιού μου στην ίδια θέση για πολύ καιρό και όμως οι ιδιοκτήτες του "Αιγαίον" είναι σε αυτό το σημείο σχεδόν 100 χρόνια, με το μαγαζί και τη μονάκριβη συνταγή τους ίδια και απαράλλαχτη.
Τα παιδιά γεμίσανε μέλι και σοκολάτα, όπως εγώ κάποτε.
Αν πάτε, φροντίστε να έχετε μαζί πολλά πολλά υγρομάντηλα.
Γεμάτες κοιλίτσες, χαμόγελα και δακτυλάκια που κολάνε είναι το αftermαth της επίσκεψής μας. Α ναι, και μια αίσθηση συνέχειας και σύνδεσης με το οικογενειακό μας παρελθόν.
Ευχαριστούμε "Αιγαίον"!
Disclaimer: Άρθρα-προτάσεις σαν αυτό, υποστηρίζονται από συνεργασία με
εταιρείες των οποίων προϊόντα ή υπηρεσίες χρησιμοποιώ, αγαπώ και
προτείνω έτσι και αλλιώς.
Με τον τρόπο αυτό επισφραγίζεται η εμπιστοσύνη μου στις εταιρείες αυτές,
αλλά και υποστηρίζεται ευγενικά η καλή πορεία αυτού του blog.
Μαριάννα μου τι μου θύμισες!!! Όταν είχα πρωτοέρθει στην Αθηνα πήγαινα στο Αιγαίον για λουκουμάδες με τον πατέρα μου γιατί πήγαινε κι εκείνος όταν ήταν φανταρος στην Αθηνα! Οολυ όμορφη ανάμνηση! ��
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ νοσταλγική η ανάρτησή σου Μαριάννα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ: Να είχα τώρα ένα πιάτο με μερικούς μελωμένους λουκουμάδες...
Μου αρέσουν απίστευτα τα παλιά μαγαζιά που διατηρούν μέχρι και σήμερα την αυθεντικότητά τους! Πολύ όμ9ρφες φωτογραφίες!! -καλή εβδομάδα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ μου αρέσουν τα tour σου στην πόλη! Πολύ inspirational! (Και φυσικά τέλειες φωτό!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν το πρώτο μαγαζι που με πήγε ο καλός μου τη πρωτη μερα που ηρθα Αθηνα για να μεινω μονιμα...για να ξεκινησει γλυκα η νεα μου πορεια! Τελειες φωτογραφίες όπως πάντα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι σχεδόν δίπλα στο γραφείο μου το Αιγαίον... Από τις πιο όμορφες στιγμές με το σύζυγο, διάλειμμα από τη δουλειά με λουκουμάδες και δίπλα παγωτό... Υπέροχες φωτογραφίες! Πολλά φιλάκια!
ΑπάντησηΔιαγραφήMarianna, I love loukoumades! I think they are best with honey -- the traditional way. Nice memories of your family indeed.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο αφράτοι και λαχταριστοί φαίνονται οι λουκουμάδες Μαριάννα μου! Πρέπει να είναι πραγματικά εξαιρετικοί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα το έχω υπόψη μου το Αιγαίον. Μου αρέσουν τα μαγαζιά που έχουν μια όμορφη ιστορία να τα συνοδεύει.
Σε φιλώ
Τι υπέροχο μαγαζί. Αυθεντικό. Η γιαγιά μου και η θεία μου μου μίλαγαν συνέχεια για αυτό το μαγαζί. Μάλιστα δύο, τρία χρόνια πριν φύγει η θεία μου (υπερπλήρης ημερών) τις είχα πάει να ξαναφάει. Ήταν και γκυκαντζου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πιστεύεις ότι περνάω καθημερινά (είναι στο δρόμο μου για την δουλειά) και δεν έχω μπει ποτε? θα το επισκεφτώ και ελπίζω να δίνει πακέτο για το σπίτι! τι? μόνη μου θα τα πάρω τα κιλά? :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τα πιο παλιά μαγαζιά των Αθηνών. Και όσοι γεννηθήκαμε και ζήσαμε στο κέντρο τούτης της πόλης, το Αιγαίον το έχουμε αγαπήσει με πάθος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μαγαζάκι αυτό δεν το είχα παρατηρήσει μέχρι που πριν 3-4 χρόνια ένας συνταξιούχος μου έφερε από εκεί κέρασμα στο γραφείο για να με ευχαριστησει! Καταλαβαίνεις ότι κόλλησα, λόγω λουκουμαδων αλλα και γιατί μου αρέσει ο χαρακτήρας της παλιάς Αθήνας που αποπνέει. Πολύ ωραία αναρτηση!❤
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμ9ρφες φωτογραφίες!! Μου αρέσουν πάρα πολύ τα παλιά μαγαζιά που διατηρούν μέχρι και σήμερα την αυθεντικότητά τους! Ένα μεγάλο μπράβο ...
ΑπάντησηΔιαγραφή