27/365

Όταν στην οικογένεια υπάρχουν πάνω από 2 συγγενείς (ή φίλοι) πολύτεκνοι,
ξέρεις ότι χρειάζεσαι τραπεζαρία!
Και δεν εννοώ ένα απλό τραπέζι των 6 ατόμων, αλλά εκείνο το κομμάτι που με τις επεκτάσεις χωράει 10 (σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή),
αλλά εσύ ξέρεις ότι στην ανάγκη με λίγο στριμωξίδι μπορεί να χωρέσουν και 15 "καλοί" .
Εμείς λοιπόν μετά από 5 χρόνια γάμου, βρήκαμε επιτέλους αυτό το Ένα κομμάτι.
Βρέθηκε στην αποθήκη της πεθερούλας,
βαμμένο μαύρο-κατράμι χάρη στη μόδα του '60 που τα ήθελε έτσι,
σκονισμένο και κατά τόπους γδαρμένο.
Ξεκίνησα το τρίψιμό του το προηγούμενο καλοκαίρι -ακούγεται εφιάλτης και όντως ήταν!
Έπειτα από άπειρα γυαλόχαρτα, σπάτουλες, χημικά αφαίρεσης χρώματος και συνεχόμενες εναλλαγές τσαντίλας-μελαγχολίας,
ήρθε σαν από μηχανής θεός ο καλός μου ο μπαμπάκας
(ναι αυτό έκανα -έτρεξα μυξοκλείγοντας στον μπαμπά μου)
και με τα κατάλληλα εργαλεία έφτιαξε αυτό που βλέπετε.
Δεν είναι τέλεια τα "παλιο-πράγματα" που ξαναπαίρνουν ζωή?

When there are more than 2 relatives in the family with plenty of children
you know it is time for a proper dining table.
And by that i don't mean a simple table of like 6 people.
I am thinking more of that heavy machinery that can serve 10 with the expansions added
(according to the manufacturer that is)
but deep inside you know that you can make it to number 15
if using a wise crowding method.
Well, i proudly announce that after 5 years of marriage we did find that Piece i am talking about.
It was abandoned in my in-laws warehouse,
covered in black paint (yikes) and baring several scratches.
I started sanding it last summer
(i know it sounds like a nightmare, and it really was!).
So after plenty of a frustration,
plus the emotional roller coaster of being angry and depressed at the same time,
i run crying to my daddy.
He came along with all the correct tools and the result is what you see!
Isn't it great to see stuff that were meant for the rubbish
coming back to life?