Tί μαγικό μέρος που είναι οι παραλίες!
Εκεί όλες οι γκρίνιες παύουν,
όλα τα παράπονα ξεχνιούνται,
τα ασταμάτητα "μαμα!μαμά!" τα παίρνει το κύμα
και χαρούμενα χαμόγελα ανθίζουν στα χείλη των πιτσιρικιών μου.
Πότε θα ξαναφτιάξει ο καιρός?
What a magical place the beach can be?
It is the place where all moaning ceases
all complaints are forgotten
the never-ending "mommy!mommy!" is faded away by the sound of the waves
and smiles are blooming again.
When is the sun coming back again?
Εκεί όλες οι γκρίνιες παύουν,
όλα τα παράπονα ξεχνιούνται,
τα ασταμάτητα "μαμα!μαμά!" τα παίρνει το κύμα
και χαρούμενα χαμόγελα ανθίζουν στα χείλη των πιτσιρικιών μου.
Πότε θα ξαναφτιάξει ο καιρός?
What a magical place the beach can be?
It is the place where all moaning ceases
all complaints are forgotten
the never-ending "mommy!mommy!" is faded away by the sound of the waves
and smiles are blooming again.
When is the sun coming back again?
Τί όμορφη φωτογραφία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε ταξιδεύει στις εποχές της δικής μου παιδικής ανεμελιάς.
Πότε θα ξαναφτιάξει ο καιρός;...
Πωπω τι ωραία...! Σε προηγούμενη δημοσίευσή σου οταν σου ζητηθηκε "εκείνο το κούρεμα που έχει το κοριτσάκι" το κοριτσακι ποιο ηταν? Η Ντορα?
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΜοιάζει πολύ όντως, αλλά δεν ήταν η Ντόρα.
Ήταν ένα άγνωστο κοριτσάκι σε ένα μαγαζί όπου ψωνίζαμε.
Το συναντήσαμε κιόλας 2-3 φορές στους διαδρόμους και κάθε φορά άκουγα το ίδιο ποιηματάκι,
μην ξέροντας πώς να τη σταματήσω για να μην μας ακούσουν κοριτσάκι&μαμά.