4.11.15

Adventure awaits

Την πρώτη Κυριακή του Νοέμβρη βρεθήκαμε στο Adventure Film Festival.
Αν τώρα αναρωτιέστε τί δουλειά έχει μια μαμά τεσσάρων πιτσιρικιών σε φεστιβάλ με αθλητικές δραστηριότητες περιπέτειας, πολύ καλά κάνετε. Είναι αλήθεια -ομολογώ- ότι η πιο έντονη περιπέτεια που έζησα την τελευταία εβδομάδα ήταν η οργάνωση των ρούχων όλης της οικογένειας (χειμώνα & καλοκαιριού παρακαλώ) και ακόμη αναρωτιέμαι πώς βγήκα ζωντανή από αυτό το κυκεώνα.



Η συγκυρία όμως το έφερε έτσι ώστε να παρακολουθήσουμε από πολύ κοντά τη δημιουργία ενός υπέροχου ντοκυμαντέρ για την Ελληνική Ιστιοπλοΐα Τα παιδιά του ανέμου και καθώς θα παρουσιαζόταν για πρώτη φορά σε Φεστιβάλ, εννοείται ότι πήγαμε για να το χαρούμε και επίσημα.

Το Φεστιβάλ είχε πολύ ενδιαφέροντα δρώμενα όπως έκθεση φωτογραφίας, παρουσιάσεις και φυσικά ταινίες ταινίες ταινίες!!!
Μετά των κυκεώνα των ρούχων ένιωσα ότι με έστειλαν διακοπές στον παράδεισο για λίγες ώρες. Ναι, πήγαμε και χωρίς παιδιά, μια φράση που έχει αποκτήσει ίση βαρύτητα με το "και χωρίς αλεξίπτωτο". Τεράαααστια η περιπέτειά μας το λοιπόν.
Το πιο σημαντικό που αποκόμισα φεύγοντας ήταν ότι είδα μπροστά στα μάτια μου τη λύση σε ένα θέμα που με απασχολεί πολύ έντονα:
Κοινές δραστηριότες με pre-teens και teens.
Διότι καλές είναι οι κατασκευές και τα παραμυθάκια για να περνάμε ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά τώρα που είναι μικρά, αλλά όταν -σε πολύ λίγο- φτάσουν στην εφηβεία, ποιά κοινή δραστηριότητα μπορούμε να έχουμε που να ενδιαφέρει και τις δυο πλευρές;
Μπόρεσα λοιπόν να δω πχ στο trekking ίσως, μια καλή εξέλιξη των απλών περιπάτων μας που τώρα λατρεύουμε να απολαμβάνουμε. Είναι ίσως ακόμη νωρίς, απλώς μια σκέψη, που όμως με εμπνέει πολύ προς επεξεργασία για υλοποίηση.


Με την ελπίδα να σας μεταφέρω την έμπνευσή αυτή, ορίστε μια λίστα με όσα παρακολουθήσαμε την Κυριακή, τα οποία κατόπιν μοιράστηκα με τα παιδιά και είδα ότι ανταπροκρίθηκαν το ίδιο με εμάς:

  • Την έκθεση φωτογραφίας (εννοείται!) από το Pallse, με θέμα τις συγκεκριμένες δραστηριότητες που με κατα-ενθουσίασε.




  • Την ομιλία του κ.Μιχάλη Τσουκιά ο οποίος υπήρξε αρχηγός στην πρώτη Ελληνική αποστολή στα Ιμαλάια το 1985, είναι ιδρυτής της Ελληνικής ομάδας ορειβατικής διάσωσης και ιδιοκτήτης της πρώτης ελληνικής επιχείρησης υπαίθριων δραστηριότων, την Trekking Hellas και η οποία ήταν άκρως διαφωτιστική. Με εκπλήσσει πάντα η αφοπλιστική ειλικρίνεια όλων των ανθρώπων που έχουν πετύχει σπουδαία πράγματα. 
  • Μια υπέροχη προσπάθεια ενός Ελληνο-Αμερικάνου σκηνοθέτη να προωθήσει τον χειμερινό τουρισμό στην Ελλάδα, το Frozen Ambrosia Kickstarter που αν θέλετε μπορείτε με τη σειρά σας να προωθήσετε ώστε να γίνει πιο γνωστή η ιδέα.
  • Ένα ντοκιμαντέρ για τον Αωό, ο οποίος είναι το τελευταίο ποτάμι ελεύθερης ροής στην Ευρώπη, το One for the River-The Vjiosa story που απόσπασμά του μπορείτε να δείτε εδώ: 
  • Και τέλος "Τα παιδιά του ανέμου" από τον αγαπημένο φίλο και χαρισματικό κινηματογραφιστή Παύλο Τριποδάκη, του οποίου συνέντευξη μπορείτε να βρείτε εδώ, και το trailer της ταινίας πιο κάτω.


5 σχόλια:

  1. μπραβο που βρισκετε χρονο δημιουργικο!
    σας θαυμαζω!
    εμεις προς το παρον οπου παμε κυνηγαμε τον μικρο,χαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πρέπει να ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία για όλη την οικογένεια που από ότι καταλαβαίνω ψάχνεται συνεχώς για νέες δραστηριότητες και εμπειρίες!! Εύγε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γελάω με το σχόλιο χωρίς τα παιδιά = χωρίς αλεξίπτωτο! Είμαστε των extreme τελικά και δεν το ξέρουμε. Ωραία περάσατε πάντως από ότι βλέπω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...