181/365

Όλα τα μέσα ενημέρωσης, μα και οι "μεγάλοι" εντός κ εκτός Ελλάδος,
δεν έχουν σταματήσει να μας θυμίζουν ότι το 2012 θα είναι η χειρότερη χρονιά μας.
Τί χείροτερο όμως έχει να περιμένει ένας λαός που πέρασε τουρκοκρατία, εμφυλίους, πολέμους, πείνες, καταστροφές σαν της Σμύρνης ή των Σεπτεμβριανών και ένα σωρό ακόμη;
Επειδή λοιπόν ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται,
να ξέρετε ότι περιμένουμε πώς και πώς το 2012.
Όχι τίποτε άλλο, αλλά μας έχετε εξάρει την περιέργεια κύριοι!
Καθόμαστε λοιπόν αναπαυτικά στις πολυθρόνες μας (ποπ κορν έτοιμο στο μπολάκι) και αναμένουμε να δούμε τί μας ετοιμάσατε ακόμη.
Καλή χρονιά και τω Θεώ ευάρεστη!!!

180/365

Μέρες αδέσποτες σφυρίζουν στο μπαλκόνι μου
μέρες αδέσποτες σφηνώθηκαν στην πόλη μου
σημαδεύουνε το μέλλον πετυχαίνουν το παρόν
και με στρίμωξαν σ' ατέλειωτο κρυφτό

Σαν κι εσένα το πρωί στην αγορά
ψάχνω ένα φτηνό ζευγάρι φτερά
μου πουλούν κάτι κλεμμένα τελικά
κι όμως επιμένω

{Χρήστος Θηβαίος}

81/365 Living in Neverland

"Αν ο θησαυρός της καρδιάς του καθενός ήταν στο χρήμα τότε αυτός δεν έχει παρά να δρέψει τώρα τους καρπούς της αφοσίωσής του σ΄ αυτό. Για όσους, ελάχιστους, ο θησαυρός τους ήταν ο Θεός και ο άλλος άνθρωπος, δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα, η απόγνωση δεν τους αγγίζει. Αυτά στα οποία ελπίζουν δεν κλονίζονται από την οικονομική κρίση. Γι αυτούς ισχύει το του Ισαάκ του Σύρου: «Ότε ο άνθρωπος εν τη διανοία εαυτού κόψει την ελπίδα εκ της ζωής αυτού, ουδέν θαρσαλεώτερον. Και ουκ έστι θλίψις ής τινός η φήμη εξασθενήσαι το φρόνημα αυτού ποιεί. Διότι πάσα θλίψις γινομένη, υποκάτωθεν του θανάτου εστί. Και αυτός έκυψε δέξασθαι καθ’ εαυτού τον θάνατον». Για τους υπόλοιπους, τους πολλούς από τους χριστιανούς, που κινούνται στο μεταίχμιο των δυο παραπάνω άκρων είναι ίσως μοναδική ευκαιρία να επανακαθορίσουν, με τρόπο οριστικό και σαφή, το περιεχόμενο του θησαυρού της δικής τους καρδιάς".

του Γιώργου Μπάρλα, Θεολόγου-Φιλολόγου
Απόσπασμα από το βιβλίο του «ΦΥΛΑΚΑΣ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΜΟΥ«, που μόλις κυκλοφορήθηκε απο τις εκδόσεις «ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ».

276/365 Advent

Kαλό μήνα!
"Μπήκε ο μήνας των Χριστουγέννων" είπα στα παιδιά
και η επόμενη ερώτηση ήταν αν είναι αύριο Χριστούγεννα.
Επειδή 25 μέρες είναι ατελείωτο χρονικό διάστημα για ένα πιτσιρίκι προσχολικής ηλικίας,
τί καλύτερος τρόπος να κατανοήσει το πλήθος των ημερών,
απ' το να το βλέπει μπροστά στα μάτια του.
Η ιδέα κλεμμένη από τα ξενόφερτα advent calendars.
Το advent βγαίνει από το "Adventus" που είναι, λέει,
η λατινική λέξη για την ελληνική "Παρουσία".
Παρουσία Χριστού που ελπίζουμε να ζήσουμε με τον ερχομό των Χριστουγέννων.
Ξέρει πολλά ο κυρ Γούγλης...
Πήραμε το λοιπόν τα ξεμεινεμένα κουτάκια μας από τη μια βάπτιση,
τα γέμισε η μαμά με απαγορευμένα καλούδια,
τα κολλήσαμε στον τοίχο με blue tag και
αναμένουμε μέρες γλυκές, γεμάτες Παρουσία...
Ούτε αριθμούς δεν χρειάστηκε να γράψουμε, μιας και δεν τους ξέρουν ακόμη τα πιτσιρίκια.
Ίσως εικονάκια με τους εορτάζοντες αγίους του Δεκεμβρίου να ήταν καλύτερη ιδέα.