Inside my beach bag & a Giveaway

Η τσάντα θαλάσσης μιας 6μελούς οικογένειας.

Ωωω, θα μπορούσα να φτιάξω πολλά ανέκδοτα με το θέμα αυτό.

--Πόσες τσάντες χρειάζεται μια 6μελής οικογένεια για να κατέβει στην παράλία; Καμία, μέχρι να τις ετοιμάσει έχει φτάσει ο χειμώνας--

--Άμα δεν έχεις προσπαθήσει να χωρέσεις τα απαραίτητα θαλάσσης μιας πολύτεκνης οικογένειας σε τσάντα, δεν ξέρεις τί πάει να πει απόγνωση--

Παλεύω πολλά χρόνια να γίνω μίνιμαλ και σε αυτό το θέμα μεταξύ άλλων, αλλά με 4 παιδιά, κουβαδάκια, μικρογεύματα, μπρατσάκια και τα συναφή, μοιάζει αδύνατο.

Ακόμη και όταν απαγόρευα με διάταγμα (πράγμα που δοκίμασα δεν σας κρύβω) τα κουβαδο-παιχνιδάκια ως πιο ογκώδη, το πρόβλημα παρέμενε: οι πετσέτες!!!
Όσο πιο μεγάλες και αφράτες ώστε να μην κρυώνουν τα τζιγιέρια, τόσο πιο πολλές και ογκώδεις τσάντες έπρεπε να κουβαλάω. Και μην φανταστείτε ότι έπαιρνα μαζί πετσέτες για όλους. Μόνο για τα 4 πιτσιρίκια.

 Φέτος επιτέλους βρήκα μια λύση που με έχει σώσει και θέλω να μοιραστώ μαζί σας.
Λέγεται πετσέτα-παρεό και είναι ο λόγος που φέτος πηγαίνω στην παραλία με μόνο μία τσάντα, ανάλαφρα και ωραία.

Horse Riding in Hydra

Αν υπάρχει ένα πράγμα που με ενόχλησε στην Ύδρα -για να τα λέμε όλα- είναι το εξής:

Με το που πατάς το πόδι σου στο νησί, σου την πέφτουν οι άνθρωποι-με-τα-γαϊδουράκια.

"Έλα να σε πάω στο ξενοδοχείο σου"

(σε όλες τις γλώσσες, μέχρι να βρουν την καταγωγή σου)

"Ελάτε παιδάκια να κάνετε βόλτα με το γαϊδουράκι" 

(direct marketing στα παιδιά μου ---> ο πιο γρήγορος τρόπος να γίνεις εχθρός μου)

Όσο κι αν ξέρω ότι είναι πολύτιμη η υπηρεσία των ανθρώπων αυτών σε ένα μέρος όπου όλα, από τις οικοδομικές εργασίες ως την προμήθεια των καταστημάτων γίνεται με τα γαϊδουράκια, απλά εύχομαι ο δήμος να θέσει κάποιο πλαίσιο ώστε να μην καταλήγει η χρήσιμη υπηρεσία τους σε ενόχληση.

Συνήθως σε ακολουθούν κάμποσο μιλώντας ακατάπαυστα, μέχρι να δείξεις σιδερένιο προσωπείο για αρκετή ώρα και να καταλάβουν ότι δεν ενδιαφέρεσαι.

Οι επιπλοκές αρχίζουν όταν τα παιδιά τσιμπήσουν στο μάρκετινγκ και πάρουν το ικετευτικό ύφος προς τους γονείς. Τότε οι άνθρωποι-με-τα-γαϊδουράκια θεωρούν ότι έχουν ένα σύμμαχο στην πλύση εγκεφάλου και επιμένουν χειρότερα.

Όπως φαντάζεστε εμείς είχαμε επιπλοκές. Κάθε. Μία. Μέρα. Που. Είμασταν. Στο. Νησί!

Βλέπετε, επειδή το περιμέναμε ότι θα λαχταρούσαν μια βόλτα με τον παραδοσιακό τρόπο στο νησί, είχαμε κάνει την έρευνά μας και τους είχαμε ετοιμάσει -κατά την οικογενειακή μας παράδοση- μια έκπληξη πολύ καλύτερη από τη βόλτα του ενός τετάρτου:

Ανάβαση με άλογα στον λόφο ακριβώς πάνω από το λιμάνι!

Επιστροφή στο Club Agia Anna

Φέτος βρεθήκαμε για άλλη μια φορά στο Club Agia Anna.
Όσο κι αν η εξερεύνηση νέων προορισμών μας σαγηνεύει πολύ περισσότερο κι εμένα και τον Τάσο, η κατασκήνωση αυτή της βόρειας Εύβοιας έχει κάποια πλεονεκτήματα ακαταμάχητα, που μας έκαναν φέτος να επιστρέψουμε σε αυτή για δεύτερη φορά.
  Μπορείτε να διαβάσετε πώς λειτουργεί η κατασκήνωση της Αγίας Άννας εδώ, στην ανάρτηση από την πρώτη μας επίσκεψη.