Weeks of a #crazybigfamily

Μέσα στις 3 εβδομάδες που πέρασαν από την τελευταία ανάρτηση συνέβησαν τα εξής:

1. Μετακόμιση. Επώδυνη & βασανιστική. Μόνο ανακούφιση νιώθω που την αφήσαμε πίσω μας.

2. Συνάντηση αστραπή στο Playgroup Hellas με φίλες bloggers. Μια πολύ τρυφερή ανάμνηση. Τελευταία παρατηρώ ότι σχεδόν κάθε συνάντηση με fellow bloggers είναι καρποφόρα, γεμάτη γλύκα και περνάει σαν αστραπή. Ο χρόνος ποτέ δεν είναι αρκετός. Η Ασπασία του Playgroup μας περιποιήθηκε με το παραπάνω & φρόντισε ώστε η συνάντηση να κυλήσει αβίαστα. Χώρια που μας γέμισε με δωράκια στον αποχαιρετισμό.

3. Φωτογράφιση Πασχαλινή. Η χαρούμενη νότα των ημερών. Δείχνει να είναι μακριά το Πάσχα, μα όχι! Δυο εβδομάδες μόνο και αρχίζει η Mεγάλη Eβδομάδα. Αν θέλετε να δείτε τί εικόνες φτιάξαμε, μπορείτε να τις βρείτε στο πασχαλινά στολισμένο μαγαζί της Αθηνάς και να πάρετε ιδέες για τα δωράκια σας.

4. Μια διανυκτέρευση στο Παίδων. Μία ίωση που επέμενε και μας χάλασε κάθε σχέδιο ανεμελιάς για περισσότερες φωτογραφίσεις, γιορτές, βόλτες και δημιουργικότητα. Ευτυχώς και αυτό πέρασε.

Stefania & Yiannis

 Καλό μήνα!
Καθώς μπαίνει η άνοιξη και πολλοί ετοιμάζεστε για τη βάπτιση σας ζητώντας πληροφορίες για φωτογράφιση, θυμήθηκα ότι δεν σας έχω δείξει ποτέ αυτή την υπέροχη βάπτιση που φωτογράφισα το φθινόπωρο που πέρασε. Άνετα θα μπορούσε να περάσει και για Ανοιξιάτικη, οπότε εύχομαι να εμπνεύσει και τις δικές σας προετοιμασίες.
Ετοιμαστείτε για πολλές φωτογραφίες, διότι απλά έχω άδεια να σας δείξω!!!
(ναι, είμαι τόσο χαρούμενη κάθε φορά που δέχεστε να μοιραστείτε τις εικόνες σας)

Δήλωση: Λατρεύω τους όμορφους ανθρώπους!
Όχι αυτούς που έχουν όμορφα εξωτερικά χαρακτηριστικά. Όχι!
Αυτούς που έχουν όμορφη ψυχή. Απαλή, καλοσυνάτη και ταπεινή.
Αν αυτά τα δυο μπορούν να συνυπάρξουν κιόλας είναι θαύμα.
Έχω παρατηρήσει ότι ενώ η κακία στους ανθρώπους είναι πάντα ίδια και απαράλλαχτη, η καλοσύνη και η ταπείνωση εκφράζονται με απίστευτη ποικιλία. Δένονται με τα υπάρχοντα  χαρακτηριστικά της ιδιοσυγκρασίας και πλάθουν ανθρώπους τόσο διαφορετικούς μεταξύ τους που κάθε φορά μένω έκθαμβη να παρατηρώ.

Δυο τέτοιους ανθρώπους, όμορφους, συνειδητοποιούσα ότι είχα βρει, καθώς φωτογράφιζα τη Στεφανία & το Γιάννη. Δεν είχαμε ξαναειδωθεί ποτέ. Δυο λιτές συνεννοήσεις από τηλεφώνου μέσα στις διακοπές και βρεθήκαμε την ημέρα του μυστηρίου στο σπίτι τους στο θεολόγο. Το πρώτο τους μωρό ο Κωνσταντίνος. Χαρούμενος, συνεργάσιμος και πολύ ήρεμος, όπως πάντα ήρεμα είναι τα μωρά των όμορφων ανθρώπων.
Όχι επειδή γεννιούνται έτσι by default, αλλά επειδή ο αληθινά ταπεινός άνθρωπος ξέρει να αφουγκράζεται τις ανάγκες των άλλων χωρίς να προβάλει το δικό του παραμορφωτικό "εγώ" ενδιάμεσα και αυτό είναι ακριβώς ότι χρειάζεται ένα μωρό.

Σε όλη τη διάρκεια του μυστηρίου ευχόμουν να καταφέρω να αποτυπώσω αυτή την ομορφιά που αχόρταγα ρουφούσαν τα μάτια μου. Αλήθεια, τη βλέπετε και εσείς;
Επίσης ευχόμουν να καταφέρω να γίνω και εγώ κάποτε έτσι, όμορφος άνθρωπος…
Γιάννη & Στεφανία σας ευχαριστώ!

 

     

   

 

Κωνσταντίνος.mp4 from John Karastathis on Vimeo.