Τελευταία εβδομάδα του Μαρτίου.
Οι ιώσεις δείχνουν να μας αφήνουν, η θερμοκρασία κάπως πάει να ανεβεί και αρχίσαμε επισήμως τις βόλτες στην εξοχή και τον καθαρό αέρα, έστω και αν το κάνουμε ακόμη με γαλότσες. Υπάρχουν τόσες "γωνίτσες" που ξετρελαίνουν τα πιτσιρίκια.
Μπορεί να πέσανε σε αγκάθια, να είχαν τις μύτες τους συνέχεια κλειστές από τις μυρωδιές, να γέμισαν τα παπούτσια τους σκ@$%ες, αλλά την επόμενη μέρα, με το που άνοιξαν τα μάτια ζήτησαν να ξαναπάμε στο ξέφραγκο χωραφάκι του κ.Κώστα.
Ο κ.Κώστας είναι γείτονας που δεν γνωρίζαμε μέχρι προχτές.
Αγροτούλης, που λένε και τα παιδιά.
Επιστρέφοντας από το "με-τη-μύτη-ψηλά" μπαλέτο, είδαμε με την άκρη του ματιού προβατάκια και ευτυχώς που δεν υπήρχε αυτοκίνητο πίσω μας, διότι θα είχαμε τρακάρει. Η γαλλικές μυτούλες προσγειώθηκαν και ο κ.Κώστας μας γέμισε τα χέρια φρέσκα αυγά. Κάτι τέτοιες ημέρες υπάρχουν για να επιβεβαιώνουν πόσο καλά κάναμε που "αυτοεξοριστήκαμε" στην εξοχή.
Μπορεί να πέσανε σε αγκάθια, να είχαν τις μύτες τους συνέχεια κλειστές από τις μυρωδιές, να γέμισαν τα παπούτσια τους σκ@$%ες, αλλά την επόμενη μέρα, με το που άνοιξαν τα μάτια ζήτησαν να ξαναπάμε στο ξέφραγκο χωραφάκι του κ.Κώστα.
Ο κ.Κώστας είναι γείτονας που δεν γνωρίζαμε μέχρι προχτές.
Αγροτούλης, που λένε και τα παιδιά.
Επιστρέφοντας από το "με-τη-μύτη-ψηλά" μπαλέτο, είδαμε με την άκρη του ματιού προβατάκια και ευτυχώς που δεν υπήρχε αυτοκίνητο πίσω μας, διότι θα είχαμε τρακάρει. Η γαλλικές μυτούλες προσγειώθηκαν και ο κ.Κώστας μας γέμισε τα χέρια φρέσκα αυγά. Κάτι τέτοιες ημέρες υπάρχουν για να επιβεβαιώνουν πόσο καλά κάναμε που "αυτοεξοριστήκαμε" στην εξοχή.
Το πρόγραμμα όμως δεν είχε μόνο βόλτες.
Είχαμε τους εορτασμούς της 25ης Μαρτίου.
Και ένα ακόμη project που όμως η Κερασόπιτες δεν επιτρέπουν να αποκαλύψω ακόμη.
Μόνο αυτό θα σας κρυφοδείξω και κλείνω!
