31.10.14

Αναμνήσεις μιας υπέροχης ημέρας...

Προτού να πιάσει ο χριστουγεννιάτικος οίστρος (τόσο δα θέλω μόνο για να πάρω μπρος!)
ορίστε μια ανάρτηση με τις τελευταίες ηλιόλουστες φωτογραφίες της χρονιάς.
Όλες από τη φωτογράφιση μαθητών στον Ιππικό Όμιλο -αν θυμάστε.



Η μέρα ευτυχώς ήταν υπέροχη -παρότι την προηγούμενη έβρεχε και είμασταν στα πρόθυρα της ακύρωσης. Είχαμε πρωτάκια, μωράκια, οικογένειες... όλες τις ηλικίες.
Ήταν πολύ συγκινητικό και δεν έχω λόγια να ευχαριστήσω όλους τους φιλους και γνωστούς που βοήθησαν με κάθε τρόπο.
"It takes a village..." to do almost anything after all.
Το συνειδητοποιώ πια σε κάθε βήμα που κάνω.

Τα παιδιά ευχαριστήθηκαν παιχνίδι...



Είχαν χρόνο για εξερεύνηση -μτφρ. γίνανε γουρουνάκια & οι μαμάδες τους έπλεναν 5 μέρες μετά- αλλά το ευχαριστηθήκαμε όλοι.







Για να μην σας κουράσω 
(διοτι ναι, θα μπορούσα να γράφω με τις ώρες για την ημέρα αυτή -την επίσημη πρώτη του Bliss- και όσα σηματοδότησε), 
θα καταγράψω απλώς το high και το low της ημέρας.

High:
Λάτρεψα το μεράκι με το οποίο ήρθατε όλοι προετοιμασμένοι. Μου έφτιαξε τη μέρα! Έξτρα φορεσιές για να ταιριάζουν με τα χρώματα του τοπίου, αξεσουάρ και πολλή διάθεση για παιχνίδι με τη φωτογραφική. Μου δώσατε τόσο πολύ περισσότερο υλικό από ότι είχα σχεδιάσει.

Low:
Μιλώντας για σχεδιασμό...
Ο σχεδιασμός.
Πολλοί φίλοι που δεν πρόλαβα να δω. Κουβέντες που έμειναν στη μέση. 
Τόσα πολλά να διορθωθούν στον τομέα της οργάνωσης.
Μέχρι την επόμενη φορά απλώς κρατώ σημειώσεις.

Πότε θα είναι η επόμενη φορά:
Υπήρξαν κάποιοι φίλοι που δήλωσαν ότι θα ήθελαν ένα χριστουγεννιάτικο φωτογραφικό event και ήδη έχω μερικές ιδέες για όμορφα γιορτινά σκηνικά.
Θα είναι ιδανικά για τις οικογενειακές φωτογραφίες των γιορτινών καρτών, ή για τα πακετάκια με τα δώρα. 
Αν υπάρξει αρκετό ενδιαφέρον ίσως και να γίνει πραγματικότητα.
Πείτε μου αν θέλετε τη γνώμη σας στο mail στο mariannafull@gmail.com.



11.10.14

A home must always have chocolate

Πάντα, μα πάντα!
Στο σπίτι πρέπει να υπάρχει γλυκό.
Ένας μουσαφίρης να έρθει, που λέει και η γιαγιά μου, να μην έχεις να κεράσεις;
Γι'αυτό λοιπόν σήμερα -παρότι εδώ στο blog αποφεύγω να γράφω συνταγές- φτιάχνουμε κορμό σοκολάτας. Το αποτέλεσμα είναι δοκιμασμένο από καιρό, επιτυχημένο και μιας που τη συνταγή την έχουν ζητήσει πολλοί φίλοι, ας υπάρχει εδώ για αναφορά.
Καμία σχέση με αυτό το πράγμα που από την όψη νομίζεις ότι θα σε χορτάσει σοκολάτα και καταλήγεις να τρως ζαχαρωμένο βιτάμ (μπλιαξ) με το παγερό αίσθημα ότι εξαπάτηθηκες.
Είναι το γλυκό που πρέπει να υπάρχει πάντα στην κατάψυξη. 


Η ιστορία του ξεκίνησε κάπως έτσι:
Αγαπημένη δραστηριότητα με τα πιτσιρίκια η ζαχαροπλαστο-μαγειρική.
Μόλις βρούμε χρόνο ελεύθερο, τους δίνω το κινητό με pinterest ανοιγμένο, διαλέγουν τί θέλουμε να φτιάξουμε και το κάνουμε μαζί.
Μια ωραία μέρα, μετά από αναζήτηση, ζήτησαν κάτι που έμοιαζε με κορμό.


Ο αγγλικός τίτλος ήταν "smore brownies", μα η όψη ήταν ολόιδια με κορμό.
Αυτό θα κάναμε μιας και τα υλικά της πρώτης συνταγής δεν ήξερα πώς να τα βρω στην Ελλάδα.

Την τελική συνταγή δεν θυμάμαι πού τη βρήκα.
Νομίζω ότι ξεκίνησα από αυτήν της Αργυρώς.
Είναι λίγο πειραγμένη όμως για να προσαρμόζεται στα γούστα μας.

ΥΛΙΚΑ
250γρ βούτυρο φρέσκο πολύ καλής ποιότητας (έχει σημασία)
8 κουτ. γλυκ. κακάο
1 κουτί ζαχαρούχο
150γρ. κρέμα γάλακτος χτυπημένη σε σαντυγί με 2 κουτ. σουπ. ζάχαρη
2 πακέτα πτι μπερ σε κομμάτια
λίγο κονιάκ

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Λιώνω σε κατσαρόλα το βούτυρο με το γάλα & το κακάο.
Δε θέλω να βράσει, μα απλώς να δέσει.
Ρίχνω το κονιάκ.
Ρίχνω τα μπισκότα και αφήνω να κρυώσει.
Ρίχνω τη σαντυγί και ανακατεύω με σπάτουλα προσεκτικά ώστε να μην θρυμματιστούν τα μπισκότα.
Μπορεί να σας φανούν πολλά τα μπισκότα, μα δεν είναι.
Επίσης, κάποιες φορές από βιασύνη έχω ρίξει την σαντυγί και σε ζεστό μείγμα και δεν είδα μεγάλη διαφορά.
Στρώνω μια λαδόκολα σε ταψί & απλώνω το μείγμα.
Καταψύχω για τουλάχιστον 6 ώρες.
Όταν το βγάλετε δείχνει κάπως έτσι:


Όταν αφαιρέσετε τη λαδόκολα θυμηθείτε να κόψετε σε ξύλο κοπής με μαχαίρι χωρίς δόντια, περίπου σαν αυτό της φωτό.


Καλή όρεξη!



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...