30.7.15

On flying with Ryanair

Πρόσφατα χρειάστηκε να κάνουμε ένα ταξίδι αστραπή στο εξωτερικό για επαγγελματικούς σκοπούς και η πιο οικονομική λύση ήταν, η γνωστή Ryanair.
Είναι εντυπωσιακό ότι διαθέτει πτήσεις πχ για Σαντορίνη με 10ευρώ εισιτήριο.
Το πλοίο δεν έχει πια λόγο ύπαρξης αν εξαιρέσει κανείς το στοιχείο του ρομαντισμού.
Σίγουρα είμαι η τελευταία που ταξιδεύει με την εταιρεία αυτή και οι περισσότεροι θα έχετε ήδη εμπειρία του τί εστί low cost air carrier, μα ορίστε λίγες ακόμη γραμμές.


Η πτήση μας κράτησε 4 ώρες (και άλλες 4 η επιστροφή) και στο σύνολο μπορώ να πω ότι είμαι πολύ ευχαριστημένη από την εμπειρία, μόνο όμως χάρη στη σωστή προετοιμασία από πληροφόριση που παρέχει άφθονη το ίντερνετ.

Πριν την πτήση.
Το κλείσιμο του εισιτηρίου θέλει πολλή προσοχή διότι η παραμικρή αλλαγή στοιχίζει.
Πάρτε μαζί μόνο χειραποσκευή διότι οποιαδήποτε έξτρα βαλίτσα στοιχίζει.
Φροντίστε να έχετε κάνει οπωσδήποτε από πριν το check in, συνοδευμένο με εκτύπωση του boarding pass κατά προτίμηση, διότι οποιαδήποτε παράληψη σε αυτό το επίπεδο -καλά καταλάβατε- στοιχίζει.
Γενικά, οτιδήποτε ξεφεύγει από το πολύ ξεκάθαρο πλαίσιο που ορίζει η εταιρεία πληρώνεται με έξτρα κόστος.
Το εισιτήριο καλύπτει ένα και μόνο πράγμα: την μετάβαση. 
Οτιδήποτε έξω από αυτό στοιχίζει.
Ορίστε και ένα infographic που εξηγεί το γιατί.



Όσον αφορά τη χειραποσκευή.
Η εταιρεία ορίζει ότι είναι αποδεκτές οι παρακάτω προδιαγραφές:

Πηγή: EDreams

 ΑΛΛΑ! Αν η πτήση είναι γεμάτη, οι υπάλληλοι στο Gate θα ζητήσουν να πάρουν τις χειραποσκευές που βρίσκονται ακριβώς στις διαστάσεις αυτές (χωρίς κόστος) για το αμπάρι, πράγμα που σημαίνει αναμονή στην άφιξη.
Αν λοιπόν έχετε δυνατότητα, προτιμήστε μια χειραποσκευή λίγο πιο μικρή από τις διαστάσεις που δίνονται παραπάνω.

Κατά τη διάρκεια της πτήσης.
Ετοιμαστείτε για περιορισμένο προσωπικό χώρο.
Εξαιρετικά στενές θέσεις συνοδευμένες με πολλές, πολλές ανακοινώσεις πωλήσεων από τα μεγάφωνα. 
Φροντίστε να έχετε οπωσδήποτε ακουστικά μαζί σας για απομόνωση & ησυχία.
Υπάρχει ένα περιοδικό με όλα τα καλούδια που πωλούνται στον αέρα, από φαγητό και καφέ για την πτήση, αρώματα, κρέμες, παιχνίδια για τους μικρούς ταξιδευτές, μέχρι και κουπόνια για το παιδικό χωριό SOS, το οποίο διανέμεται στην αρχή της πτήσης και δεν αργεί κανείς να καταλάβει ότι οι πάλαι ποτέ εξυπηρετικοί αεροσυνοδοί, τώρα έχουν μετατραπεί σε εναέριους πωλητές.
Το πράγμα έχει βεβαίως και τη χάρη του αν σκεφτείς ότι δεν υπάρχει πια καθόλου η τυπική σχέση με τους επιβάτες και τα αστεία με τα πειράγματα πηγαινοέρχονται ασταμάτητα θυμίζοντας λίγο το κτελ των φοιτητικών μας χρόνων.
Το δεύτερο όφελος είναι ότι μπορείς να βρεις χρήσιμα πράγματα να αγοράσεις, όπως πχ στην περίπτωσή μου, το εισιτήριο για το λεωφορείο που θα με πήγαινε από το αεροδρόμιο στον προορισμό μου, γλυτώνοντας έτσι πολύτιμο χρόνο αναμονής σε ουρές.

Όσον αφορά το φαγητό.
Δεν μπορώ να σας γράψω κάτι μιας και είχα προετοιμαστεί με σπιτικά wraps και το γνωστό energy boost σακουλάκι με homemade granola, οπότε δεν αγόρασα τίποτε on air -χώρια που μου φάνηκαν όλα λιγο τσιμπημένα.
Πολύ σημαντικό είναι να έχετε προμηθευτεί το μπουκαλάκι με το νερό σας μετά τον έλεγχο των αποσκευών διότι αλλιώς θα κληθείτε να πληρώσετε 5ευρώ για ένα απλό μπουκάλι νερού. 

Γενική ετυμηγορία.
Χαίρομαι πάρα πολύ που υπάρχει πλεον η δυνατότητα να ταξιδεύω με τόσο χαμηλό κόστος.  
Αν κάποτε θελήσω να κάνω πιο "boutique flying" υπάρχει πάντα η επιλογή. 
Μα αν το κόστος για πιο οικονομική πτήση είναι η σωστή προετοιμασία πριν το ταξίδι, είναι κάτι που πολύ πρόθυμα θα πληρώσω. Χώρια που με 90% ακρίβεια στους χρόνους άφιξης στους προορισμούς της η Ryanair ανεβαίνει ακόμη περισσότερο στην εκτίμησή μου.

Σύντομα και η ανάρτηση με πολλές πολλές πληροφορίες για τον προορισμό του αναπάντεχου ταξιδιού αστραπή που κάναμε!
Μέχρι τότε καλό υπόλοιπο διακοπών.



25.7.15

On perspective

Τις προάλλες (τις μέρες του hard core capital control) πήγα στο σούπερ μάρκετ με τα παιδιά.
Είχα 45ευρώ σε χαρτονομίσματα μαζί μου και κάτι ψιλά.
Μπαίνοντας μέσα ήξερα οτι έπρεπε να υπολογίζω το συνολικό κόστος στο καρότσι, ώστε να μην ξεφύγω. 
Προσέξατε όμως ότι υπογράμμισα ήδη πως είχα-μαζί-τα-παιδιά.
Φτάνοντας λοιπόν στο ταμείο, φυσικά, είχα χάσει το λογαριασμό.
Η σειρά μου κόντευε να φτάσει και κρύος ιδρώτας με έλουζε.
Αρχισα να θυμώνω με τον εαυτό μου που ξεχάστηκε, με την κυβέρνηση που έχει βάλει όριο στις αναλήψεις, με την ταμεία που έκανε τόσο γρήγορα και δεν μου έδινε αρκετό χρόνο να σκεφτώ.
I lost perspective.
Έχασα τον ορίζοντα, τον προσανατολισμό, όπως θέλει το λέει κανείς.

Πήρα βιαστικά τον καλό μου στο τηλέφωνο για να έρθει να σώσει τη δεσποσύνη που τα είχε κάνει μαντάρα με το λογαρισμό, αλλά μάταια. 
Δεν προλάβαινε αφενός και αφετέρου η ταμίας είχε ήδη αρχίσει να χτυπάει τα πράγματα.
Ήθελα να ανοιξουν τα πλακάκια & να με καταπιούν.

Καθώς περνάω όμως στο πίσω μέρος του ταμείου για να φορτώσω τα πράγματα στις σακούλες, βλέπω εκεί, ακριβώς μπροστά στα πόδια μουφαρδύ, πλατύ να με κοιτάζει - ώ του θαύματος- ένα εικοσάευρω.
Κοιτάζω δεξιά αριστερά μήπως κάποιος το αναζητούσε, αλλά τίποτε. Κανείς.
Έμοιαζε να φύτρωσε για εμένα.
Επειδή όμως είμαστε και μεγάλοι άνθρωποι και ξέρουμε ότι τα 20ευρα δεν φυτρώνουν για χάρη μας ( ή μήπως φυτρώνουν;) άρχισα να νιώθω ήδη απαίσια καθώς έσκυβα να το μαζέψω. Φυσικά και η αγωνία μου είχε τελειώσει. Το λογαρισμό θα τον πλήρωνα σίγουρα τώρα πια, μετά από αυτή την αναπάντεχη προσθήκη στον ισολογισμό μου.
Αλλά -πάντα υπάρχει "αλλά"- θα γινόμουν κλέφτρα.
Κλέφτης δεν είναι αυτός που βρίσκει λεφτά, εν μέσω capital control κιόλας, και δεν τα επιστρέφει; Εικόνες από σκυφτά γεροντάκια που περιμένουν στο ΑΤΜ κάτω από τον καυτό ήλιο για αυτό το 20ευρω στοίχειωναν το μυαλό μου και κάτω από το βάρος τους άρχισα να νιώθω ναυτία.
Η ταμίας τελείωσε. Ντλινγκ το κουμπί του συνόλου: 47ευρώ!
Τα 45 που είχα ήδη και ένα 2ευρω που βρέθηκε στα ψιλά.
…μα φυσικά και το έξτρα εικοσάρι στο χέρι μου…
…μα φυσικά εγώ να το επιστρέφω στην ταμία ξαλαφρωμένη και να εύχομαι ο κακομοίρης που το έχασε να έρθει να το ζητήσει εδώ.

Στάθηκα τυχερή; Στάθηκα ευλογημένη; 
Βιώσα ένα θαύμα; Βιώσα μια τυχαία αλληλουχία γεγονότων;
Ποιός μπορεί να πει με σιγουριά;

Ο προσανατολισμός και ο ορίζοντας μου επανατοποθετήθηκαν και συνειδητοποίησα κάτι που μου ξέφυγε τόσο καιρό.

Τη βασική αρχή των οικονομικών.
Τα χρήματα είναι απλά-ένα-μέσο-συναλλαγών. Τελεία.
Το αδέσποτο εικοσάρικο μου θύμισε ότι δεν το χρειάζομαι στο πορτοφόλι μου μέσα για να είμαι ήρεμη. 
Ότι υπάρχει μια πραγματικότητα πολύ πιο πλούσια και πολύ πιο ενδιαφέρουσα από αυτή που κυνηγώ να δω στις ειδήσεις κάθε μέρα.
Άφησα την πραγματικότητα των ειδήσεων να γίνει η δική μου πραγματικότητα αυτό τον καιρό και το αποτέλεσμα είναι να χάσω τον προσανατολισμό μου και να παθαίνω ταραχή κάθε φορά που τα εικοσάρικα δεν είναι όσα πρέπει στο πορτοφόλι μου. Πόσο θυμώνω με τον εαυτό μου.
Θα προσπαθήσω να είμαι πιο έξυπνη στο εξής και να προσπαθήσω να ψηλαφώ πιο συχνά την άλλη διάσταση, εκείνη των θαυμάτων (ή της ακούσιας πρόκλησης τυχαίων αλληλουχιών προς όφελός μου), ακροβατώντας μεταξύ ανοησίας και τρέλας. Ξέρω ότι είναι πολλοί ακροβάτες εκεί έξω μαζί μου. Πόσο εύχομαι να επικρατήσει η δική μας πραγματικότητα...





9.7.15

Marathon Guide: Saint Kyriaki Fest & Sanctuary of Egyptian Gods

Σας αρέσουν οι κοντινές εκδρομές εντός Αττικής;
Ελάτε να σας ξεναγήσω στη γειτονιά μου.
Αν διαβάζετε καιρό αυτό το ιστολόγιο θα ξέρετε ήδη ότι είμαστε λάτρεις των περιπάτων.
Είναι η διέξοδός μας σε όλα. 
Στη χαρά, στη λύπη, στην ένταση, στη βαρεμάρα, στην ανάγκη για συζήτηση. 
You name it και η απάντηση θα είναι η ίδια: Let's walk over this!


Εδώ στο Μαραθώνα είναι πολύ εύκολο.
 Υπάρχει πρόβλεψη για περιπατητές με έναν (βραβευμένο πανευρωπαϊκά) πεζόδρομο, ο οποίος ξεκινά από τη Νέα Μάκρη και το γνωστό ξενοδοχείο Marathon Beach Resort, συνεχίζει πέρα από το επίσης γνωστό Golden Coast Hotel καταλήγοντας στην παραλία του Μαραθώνα, μετρώντας πολλά χιλιόμετρα & εξίσου πολλά σημεία ενδιαφέροντος. 





Σήμερα θα σας ξεναγήσω σε δυο από αυτά.
Στο παρεκκλήσι της Αγίας Κυριακής η οποία και πανηγύριζε αυτή την εβδομάδα και στο Ιερό Αιγυπτίων θεών της Μπρεξίζα.


Φέτος είναι η πρώτη φορά που πήγαμε σε αυτό το πανηγυράκι και τις δυο μέρες.
Από βραδύς στον εσπερινό, όπου παρόλη τη φασαρία, τους πάγκους με τη γνωστή σαβουρίτσα και τα κλισέ των κυρηγμάτων ήταν πραγματικά κατανυκτικά και πολύ πολύ όμορφα. Αυτά τα μικρά παρεκκλήσια έχουν απίστευτη ομορφιά και γλύκα by default. 
Χώρια που σαν extra bonus τα παιδιά δοκίμασαν για πρώτη τους φορά λουκουμάδες πανηγυρτζίδικους με σοκολάτα, στην παραλία, κάτω από τον έναστρο ουρανό.
(ΣΗΜ: Μην το δοκιμάσετε ποτέ χωρίς αντικουνουπικό σπρέυ μαζί σας. Εμάς μας κομμάτιασαν τα άτιμα)




Την επόμενη μέρα, ανήμερα της γιορτής πήγαμε στην πρωινή Θ. Λειτουργία.
Αν παρατηρήσετε την φωτογραφία, το εκκλησάκι είναι κυριολεκτικά πάνω στην άμμο, στην παραλία και το φως είναι υπέρχο. Διάφανο & εκτυφλωτικό.



Επόμενη στάση, ακριβώς δίπλα στο εκκλησάκι, θα βρείτε το Ιερό Αιγυπτίων Θεών.
Κτισμένο από τον Ηρώδη Αττικό το 160 μ.Χ διότι εκεί ήταν ο τόπος καταγωγής του.
Το ιερό, είναι χτισμένο στο πρότυπο άλλου αντίστοιχου ιερού που βρίσκεται χτισμένο στο Δέλτα του Νείλου και είναι αφιερωμένο στη λατρεία του θεού Σάραπη, μια εξελληνισμένη μορφή του αιγυπτιακού θεού Όσιρι.
Το ιερό είναι πραγματικά πολύ αξιόλογο από πλευράς ιστορικής. 
Είναι ευδιάκριτες οι τέσσερεις είσοδοι με τα αγάλματα, ο βωμός της θυσίας, τα καταστήματα γύρω από το ιερό, όπως και το καλοδιατηρημένο υδραγωγείο. 
Όλα υπέροχα σημεία παιδαγωγικού ένδιαφέροντος για μάθημα ιστορίας με τα παιδιά, ιδιαίτερα αν βρείτε έναν αρχαιολόγο εκεί διαθέσιμο να σας ξεναγήσει. 

Το επόμενο σημείο παιδαγωγικού ενδιαφέροντος, περιλαμβάνει μάθημα θρησκειολογίας ή ορθόδοξης θεολογίας αν είσαστε έτοιμοι να εμβαθύνετε.
Το εκκλησάκι και το ιερό αιγυπτίων θεών δεν είναι τυχαία δίπλα δίπλα.
Σύμφωνα με τις καταγραφές από τη ζωή της Αγίας Κυριακής, όταν ο ηγεμόνας της εποχής έφερε την νεαρή κοπέλα μπροστά σε τέτοια αγάλματα για να προσφέρει θυσία, εκείνη με την προσευχή της προκάλεσε σεισμό που έριξε τόσο δυνατά κάτω τα αγάλματα ώστε έγιναν σκόνη αντί για κομμάτια. Κατόπιν πάλι με την προσευχή της στον αληθινό Θεό η Αγία προκάλεσε ανεμοστρόβιλο ο οποίος σκόρπισε τη σκόνη αυτή μακριά και όλα τα ψεύτικα είδωλα εξαφανίστηκαν αφήνοντας να λάμψει ακόμη πιο καθαρά η αλήθεια.  


Τελειώντας τη βόλτα έχετε ευκαιρία να ξεκουραστείτε είτε με θαλασσινό μπάνιο, είτε με πικ νικ κάτω από τα δέντρα. Αν πάρετε μαζί τσάντα του πικ νικ, βάλτε μέσα λίγο έξτρα ψωμί για να ταϊσετε τα θαλάσσια χελωνάκια & τις νερόκοτες στο ποταμάκι που είναι ακριβώς δίπλα.


2.7.15

Hello darkness my old friend...

... I've come to talk with you again.

Σκοτείνιασε ο νους μας & ο ουρανός μαζί. Ξανά.

Και πώς να μη γίνει άλλωστε;
Οι 7 τελευταίες μέρες άλλαξαν τη ροή της ιστορίας.
Το παγκόσμιο μάς απευθύνεται με δηλώσεις, εκκλήσεις, ευχές και κατάρες.
Εμάς τους φτωχούς πολίτες ενός τόσο δα μικρού κράτους.

Τα καταφέρες πάλι βρε μπαγάσα Έλληνα να στρέψεις τα φώτα επάνω σου!
Μέχρι και ότι κινδυνεύεις να προκαλέσεις αρχή παγκοσμίου πολέμου με την απόφασή σου, σου είπαν κάποιοι!
Σκοτεινιάζεις υπό το βάρος τέτοιων δηλώσεων, δε σκοτεινιάζεις;

Και επειδή όταν σκοτεινιάζεις γίνεσαι εξωστρεφής Έλληνα, αρχίζεις να κοιτάς προς έξω.
Διαβάζεις, ψάχνεις, συζητάς, παθιάζεσαι, λες τη γνώμη σου χωρίς να σου τη ζητήσουν, σιχτιρίζεις, τσακώνεσαι, θυμώνεις, μονιάζεις ξανά, κλαις, ζητάς συγνώμη
(*Κάθε μια από τις εν λόγο εκδηλώσεις έχει δει η γράφουσα αυτές τις μέρες εντός facebook - μέσα από τη ζωή βγαλμένες)
…Δε φοβάσαι να εκτεθείς και σε θαυμάζω για αυτό.
Παλιά όλα τα παραπάνω τα έκανες στους δρόμους και τα καφενεία.
Τώρα έχεις μεταφέρει το μεσογειακό ταμπεραμέντο σου στο Facebook και στα χίλια δυο social media.
Αδιαφορείς επιδεικτικά για το politically correct. Αν δεν αγνοείς την ύπαρξή του ολοκληρωτικά, τουλάχιστον δεν καταλαβαίνεις γιατί καν επινοήθηκε.
Θεωρείς αυτονόητο ότι όλοι ψάχνουμε να βρούμε ποιά είναι η Αλήθεια &
θεωρείς αυτονόητο ότι θα μιλάμε και θα κονταροχτυπιόμαστε μέχρι εξοντώσεως αρκεί να αποκαλυφθεί αυτή η Αλήθεια.
Διότι τις σκοτεινιές σε αυτό τον τόπο τις τρώμε για πασατέμπο.
Τις καθίζουμε κάτω και τις κερνάμε κρασί ελληνικό μερακλήδικο.

Πρόσεχε όμως φίλε μου Έλληνα. Αδερφέ μου.
Πρόσεχε μην τυχόν και πάνω στο μεθύσι έχεις πατήσει delete στους φίλους σου.
Και την επόμενη μέρα, εκείνη των αποκαλυπτηρίων, όταν θα ξυπνήσεις ζαλισμένος από το μεθύσι και η αλήθεια θα στέκεται να σε κοιτά κατάματα, διαπιστώσεις ότι είσαι μόνος.
Διότι είσαι και πεισματάρης άμα ξυπνήσει η Μάνη και η Κρήτη μέσα σου.
Και κρατάς το πείσμα σου σαν μικρό παιδί.

Δεν τα λέω εγώ, κοίτα, τα λέει η Μάρω!
Η εθνική μας ψυχοθεραπεύτρια με την πένα που χτυπά στην καρδιά, μα φωτίζει το νου:
"Όσο, με πιεστικές συμβουλές, χειμαρρώδη επιχειρήματα, υπερσυναισθηματισμούς, υπερβολές, υποβολές, εντάσεις, και όσα περιέχει μια "πολιτική συζήτηση", πιέζουμε τον άλλον πώς να πράξει τόσο συντηρούμε την ανωριμότητα. Τη δικιά μας ανωριμότητα και του άλλου. 
Δεν το βλέπετε, ότι σαν λαός είμαστε καθηλωμένος σε παιδικές κυκλοθυμίες, παιδικά ξεσπάσματα, αυτοδικαίωση, παράπονα, μειονεξίες (με το ταίρι τους τις μεγαλομανίες), αντιδράσεις νηπίων; 
H πολιτική πράξη συνδέεται με ώριμους χαρακτήρες, όλα τα άλλα είναι επικίνδυνες επαναλήψεις παιδικών στερήσεων.
Ποτέ δεν θα επιλέγει σωστά μια κοινωνία που δεν ενηλικιώνεται".

Οι μέρες που ακολουθούν θα είναι βαριές και ασήκωτες.
Είτε αποφασίσεις το ναι, είτε το όχι μέσα από την κάλπη.
Το νου σου Έλληνα, αδερφέ μου.
Θέλω να ξέρω ότι θα είσαι εδώ, δίπλα μου.
Να μη με κάνεις delete αν ψήφισα το αντίθετο από εσένα.
 Να μου κρατάς το χέρι διότι φοβάμαι πολύ το σκοτάδι αν πρέπει μόνη μου να το διαβώ.



Οι φωτογραφίες είναι από την εκδήλωση που διοργάνωσε η ΑΜΚΟ "Give the kids" για να υποστηρίξει οικογένειες που έχουν πληγεί από την κρίση και στην οποία είχα την τιμή να συμμετέχω.
Λίγες, λιγοστές και φτωχές εικόνες- δείγμα του τί συμβαίνει όταν ενωμένοι άνθρωποι βοηθούν ο ένας τον άλλον. 
Όταν μαθαίνουμε τα παιδιά να απλώνουν το χέρι σε άλλα παιδιά.
Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στο επίσημο site του Give the Kids εδώ, στο Ανθομέλι εδώ, στο My Lovable Baby εδώ, στο Babytips εδώ και να κάνετε like εδώ για τη δυνατότητα να προσφέρετε κάτι σε όσους μας χρειάζονται ήδη.





Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...